the power of positivity - greatness of Acaryar Sri Koorathazhwan 2020

புண்ணியர் தம் வாக்கிற்பிரியா ராமானுசா!

Power of Positivity – of the Great Acaryar

"தஸ்மை ராமானுஜார்யாய நம: பரமயோகினே" ~ we fall at the feet of the Greatest of Acharyas who is hailed as the King of all Sages.   The annual Uthsavam of Emperumanar (Udayavar / Ramanujar] is now on and today (24.4.2020) is day 6.  On this uthsavam, every year I would post photos of Swami Ramanujar astride a horse wearing ‘white silken robes’.    ~ this is a post on the great Koorathazhwan and the positivity that he exuded, even under most distressing situations.

Emperumanar Vellai sarruppadi @ Sriperumpudur

Covid-19 has thrown the World out of gears and has almost succeeded in stopping the rotation of the Globe.  Most main cities are under lockdown – aircrafts have been grounded, there is no train service, cars, autos, two-wheelers are not plying on road. Would anyone have imagined that all this would become a reality when New Year 2020 dawned ?  A tiny virus and the fear of it spreading has kept people inside their houses .. ..

We have all along read that Success lies in mind – first thing one will have to do is keep the mind free of worries and take control of life by controlling one’s thoughts and attitude.  Sounds simple – but imagine this – not a reality, simply a dream.  You are alone, walking in a dense forest, enjoying the woods – every small sound could scary you – and suddenly you see a wild animal (Lion, Tiger, Cheetah, Leopard, Hyena, Bear, Rhino .. ..) – what happens ? – the brain registers negative emotion – one of fear, of the animal wrenching its claws and teeth into your flesh.  Even when one thinks of running, the mind is full of fear .. and even after you get up, the fear would remain for somemore time.  We’ll never risk quitting our job in order to pursue the life and the work of our dreams because we can’t get over our mental barrier that insists we’re too weak, too unimportant and too dumb. As it appears, the human mind is not capable of not thinking, at least on the subconscious level. Our mind is always occupied by thoughts, whether we want to or not, and they influence our every action.

How to overcome fear ? – how to succeed in life – remain positive, do not over-hype the dangers associated, think of pragmatic solutions.  If you don’t like something, change it; if you can’t change it, change the way you think about it.”  It is hard to stay positive when tragedy strikes. So, how do you prevent yourself from being drowned by your negative circumstances -  “Adopt one principle in life; always remain positive, never support negative. Whenever any negativity arises, remain silent.   .. just live back your childhood – with no talent, we painted and showed to persons around with glee, exuding pride and confidence.  Would you exhibit your good work now – at this age, your fear will over take you. 

Our Purvacharyas have explained great philosophies by their simple living. Sri Parasara Battar in our sampradhayam is known for his knowledge and immaculate bakthi ~ faith and commitment par excellence -  once a King upon hearing the glories of Battar went to him and asks to visit him, if he requires any financial assistance. Parasara battar with conviction says,   even if namperumal’s abhaya hastham (hand in protection posture) turns the other way, he would not seek anyone else other than NumPerumal  for help  ! He is the son of Sri Kurathazhwan.  This post is on Kuresar who despite grave difficulties exhibited only positivity.      

Sri Kuresar  @ Thiruvallikkeni (above) and at Kuram (below 2 photos)

The morning of 17^th Apr 2018 would remain etched in my memory – on that day,  had the fortune of visiting Sriperumpudur ~ the avatara sthalam of Swami Ramanujar on a very significant day.   It was the day of  ‘Delhi purappadu’.. .. .. confounding !! –  Swami Ramanujar astride a horse wearing white robes.  I have dwelt at length on  a sad story which gets enacted on 6^th day of Acaryar Avathara uthsavam – and alongside this journey gets associated an  ancient and beautiful town variously known as Yaadusaila, Yadavagiri,  Gomanta, Bhuvaikuntha, Narayanadri, Jnanamantapa, Daksina Badarikasrama … more popularly Melukote Thirunarayanapuram ~ the place where our greatest Acharyar lived for 12 years –    The 6^th day celebration is known as  “Vellai Sathupadi” a symbolic tradition when our Great Acharyar dons white garment and is seen without tridandam. Symbolic of the travail and travel that Ramanujar had to undertake donning the dress of a ‘grahastha’ instead of his reverred kashaya.   History has it that Chozha king Kulothunga  ordered Acharyar to subscribe to the view of prevalence of Shiva; Kuresar donned the orange robes of Sanyasi, visited the court of the King and had his eyes plucked out; Periya Nambi lost his life!

Sri Kuresar  @ Sriperumpudur

                                    Though blinded in that unsavoury incident, Koorathazhwan ensured that Yathi Rajar moved safely to Melukote, lived a complete life, devoted in service, with malice to none; in fact seeking good for the traitor too. Koorathazhwan (Srivatsankamisrar),   gifted us five important stotras, popularly known as Panchastavam. These are Sri Vaikunta Stavam, Athimanusha Stavam, Sundarabahu Stavam, Sri Stavam and Varadaraja Stavam. Before ascetic life, he was a very wealthy person not only endowed with riches – more so with atma gunas and took care of needy by feeding thousands daily.  He was never attached to the material riches and the World. 

He lived a long life of more than 120 years and in 1132, Sri Koorathazhwaan ascended to Sri Vaikuntam, 6 months before Sri Mudaliandan attained Vaikuntam, in service of Lord Ranganatha & Swami Ramanuja. With his head on Pillai azhwaan's lap, lotus feet on Andal's lap (Azhwan's wife) and hand on Parasara Bhattar's lap, thinking about Swami Ramanuja's lotus feet, azhwaan attained Sri Vaikuntam.

The Power of Positivity :  Heard from our Acaryas  that the sthavam on Azhagar though written at a stage when he was suffering with blindness, old age and being away from his Guru, he vowed to praise the Lord without any self-pity, remorse or feeling of revenge but  everything is only positive in his writing.   Such was his will power and devotion to Almighty and Acharya.

It is stated that Kuresan lamented that losing eyes was perhaps an atonement for some sin committed – perhaps some comments on urthvapundram (thiruman) as worn by  a srivaishnava. Such was his selflessness and attitude of not complaining. Kuresan despite the great physical handicap continued all kainkaryam and remained eternally faithful shadow of Acharyar. Ramanujar took his dearest disciple to Lord Varadharaja and commanded Kuresan to pray for restoration of eye sight. Kuresar did not want the eye sight for seeing anyone else than his Acharyan; when Ramanujar commanded, he prayed that moksham be granted to himself and also to Nalooraan, a person who had sort of betrayed the Acharyar before the Chozha, wishing that all srivaishnavaites be blessed. Such was his benevolence even for those who had done harm.

Kuresar prayed to Ranganatha to release him from his mortal body and be merged at the Lotus feet and received the supreme blessing. This he did to go in advance and welcome his Master. Kuresan passed away peacefully.

It is our fortune that we are in the lineage of such great Acaryas and have the fortune of worshipping them and reciting the holy works of Azhwar, Acharyas.

கூரத்தாழ்வான் காஷாயம்

சித்திரையில் செய்ய திருவாதிரை நம் உடையவர் அவதரித்த அற்புத திருநாள்.  அவரது உத்சவத்தில் ஆறாம் நாள் காலை வெள்ளையுடை உடுத்து குதிரை வாகனத்தில் எழுந்து அருளுகிறார். நம் சுவாமி இராமானுசன் வெள்ளையாடை தரித்த அன்று கூரத்தாழ்வான் காஷாயம் தரித்தார்.  நம்மிராமாநுசன் யதிகட்கெல்லாம் அரசன் ~ கூரேசனோ குடும்பஸ்தர்.

எம்பெருமானாரின் அருளுரைகளால் அவர் திக்விஜயம் சென்ற இடங்களில் எல்லாம் ஸ்ரீ வைணவர்கள் பல்லாயிரக்கணக்கில் அவரடி பரவின காலம் அது அல்லவா ! வைணவம் திக்கெட்டும் பரவி, அரங்கன் புகழ் அனைவரும் பாடி,  அடியார்கள் பெருகி வாழ அரங்கநகர் வளர்ந்த அக்கால கட்டத்தில், ஒரு பெருந்துன்பம் ஒரு வெறி பிடித்த மன்னன் ரூபத்தில் ஏற்பட்டது. சோழமண்டலத்தில் கங்கை கொண்ட சோழபுரத்தினை தலைநகராகக் கொண்டு வைணவத்வேஷம் கொண்டு "குலோத்துங்க சோழன்" என்னும் மன்னன் ‘சிவாத் பரதரம் நாஸ்தி’ (சிவனுக்கு மேலான தெய்வமில்லை) என்று அனைத்து மதத்தினைச் சார்ந்தவர்களையும் - ஏதேனும் ஒரு உபாயத்தினை பின்பற்றியோ அல்லது வலுக்கட்டாயப் படுத்தியோ, நிலைநாட்டிக் கொண்டிருந்தான்.

வைணவத்தின் தரிசனத்தின் தலைவரான மகாஞானியான இராமானுஜர் ஒப்புக் கொண்டாலே ஒழிய தாங்கள் நினைப்பதை சாதிக்கவியலாது என்று வெறிகொண்ட மன்னன் திருவரங்கத்திற்கு தன் ஆட்களை அனுப்பி இராமானுஜரை அழைத்துவர ஏற்பாடுகளைச் செய்தான். இராமானுஜர் சோழ மன்னனின் சபைக்குச் சென்றால் தீங்கு நிச்சயம் என்று உணர்ந்த கூரத்தாழ்வான் ஆழ்வான் மற்றும் சீடர்கள்,  வடதிருக்காவேரிக்கு நீராட சென்று இருந்த உடையவரது காஷாயத்தினை ஆழ்வான் தரித்து உடையவருக்கு வெள்ளை அங்கி அணிவித்து பத்திரமாக எழுந்துஅருள ஏற்பாடு பண்ணினார்.   வெள்ளை ஆடைகளை அணிந்து எம்பார், முதலியாண்டான், நடாதூராழ்வான், பிள்ளான், வடுகநம்பி, கிடாம்பியாச்சான், வில்லிதாஸன் போன்ற அந்தரங்கமான சீடர்களுடன் காவிரிக்கரை ஓரமாகவே மேல் திசை நோக்கி பயணித்தார்.  இராஜ்ய சபைக்கு சென்ற கூரத்தாழ்வானுக்கும் பெரிய நம்பிக்கும் மிகப்பெரிய துன்பம்  ஏற்பட்டு,  மஹாபூரணர் தன்  உயிர் மாய்த்ததும், கூரேசன் தன் கண்பார்வை இழந்து பலவருடங்கள் பிறகே எம்பெருமானாரின் முயற்சியால் அருள் பெற்றதும், தனி வரலாறு.

நாம் அனுதினமும் அநுஸந்திக்கும் தனியனாம் ஆசார்யர் மணவாளமாமுனிகள்  அருளிச்செய்த  'ஸ்ரீசைலேச தயாபாத்ரம் தீபக்த்யாதி குணார்ணவம்; யதீந்திரப்  பிரவணம்  வந்தே ரம்ய ஜாமாதரம் முநிம்' .. பிறகு  அநுஸந்திக்கும் தனியன்: 

லக்ஷ்மீ நாத ஸமாரம்பாம் நாதயா முநிமத்யமாம் |

அஸ்மதார்சாய பர்யந்தாம் வந்தே குருபரம்பராம் ||

இந்தத் தனியனில் ஸ்ரீகூரத்தாழ்வான் குரு பரம்பரையைக் கூறுகிறார்.     ஸ்ரியப்பதியான லக்ஷ்மீ நாதன் முதல் துவங்கி,  குரு பரம்பரை மத்தியில் ஸ்ரீமந் நாதமுநிகளை விளித்து - அஸ்மத்  ஆச்சார்ய பர்யந்தாம் என்று பகவத் ராமாநுஜர் வரையில் சொல்கிறார்.  திருவல்லிக்கேணி ஏனைய திவ்யதேசங்களில் - 'உடையவர் வெள்ளை சாற்றுப்படி புறப்பாடு சேவித்துள்ளேன் ~ ஆறாம் உத்சவம் அன்று ஸ்ரீபெரும்புதூரிலே 'உடையவர் வெள்ளை பட்டுடன் குதிரையில்' ஆரோஹணிக்க  - கூரேசர், காஷாயத்துடன் பல்லக்கில் புறப்பாடு கண்டு அருள்கிறார்.

ஸ்ரீமந்யதீந்த்ர! தவ திவ்யபதாப்ஜஸேவாம்  :  என்றுமழியாத செல்வமுடைய யதிராஜரே அடியேனுக்கு தேவரீருடைய திருவடித்தாமரைகளில் பண்ணும் கைங்கர்யத்தை, அருளவேணும் !!   

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் திருவடிகளே சரணம் -

நம் இராமானுஜன் திருவடிகளே சரணம்.

கூரத்தாழ்வான்   திருவடிகளே சரணம்.

அடியேன் ஸ்ரீனிவாசதாசன்

adiyen Srinivasa dhasan (Mamandur Veeravalli Srinivasan Sampathkumar)

24.4.2020.