Sri Varadha Rajar Nachiyar thirukkolam 2025

 

Thiruvallikkeni Sri Varadha Raja Perumal

Nachiyar thirukkola sevai 2025

Sri Varadharajar Sesha vahana purappadu 2025

Sri Varadharajar Sesha vahana purappadu 2025

Sri Devathi Rajar Brahmothsavam is grandly being conducted at Perumal Kovil (Thirukachi aka Kanchipuram).  Today   day 4 of the uthsavam – Sesha vahanam.  

Kanchipuram, is Saptapuri, one of the  seven holiest cities, - mokshapuri, the city of  salvation. One of the country’s oldest continuously inhabited cities, Kanchipuram was called the city of a thousand temples, and it has more than a hundred even today. While it will take an eternity to explore all of Kanchi’s temples we would immediately tend to associate the city with Pallava kings.  

The Pallava dynasty existed from 275 CE to 897 CE, ruling a significant portion of southern India also known as Tondaimandalam. They gained prominence after the downfall of the Satavahana dynasty.   Most of the history that we read in schools was about   the reign of Mahendravarman I (600–630 CE) and Narasimhavarman I (630–668 CE).  During their reign, they remained in constant conflict with both the Chalukyas of Badami in the north, and the Tamil kingdoms of Chola and Pandyas in the south. The Pallavas were finally defeated by the Chola ruler Aditya I in the 9th century CE. 

The Pallavas are famous for  their patronage of architecture, the finest example being the Shore Temple, and grand architectural masterpieces at Mamallapuram. Kancheepuram served as the capital of the Pallava kingdom. The dynasty left behind magnificent sculptures and temples, and are recognised to have established the foundations of medieval South Indian architecture. They developed the Pallava script, from which Grantha ultimately took form. This script eventually gave rise to several other Southeast Asian scripts such Khmer. The Chinese traveller Xuanzang visited Kanchipuram during Pallava rule and extolled their  rule.  

Of the many temples of Kanchi, the  majestic Vaikunta Perumal Temple dedicated to  Sriman Narayana, is believed to have been built by the Pallava king Nandivarman II. What’s unusual about this temple is that there are three sanctums one on top of the other. Lord Vishnu is depicted in seated, reclining and standing postures in the lowest, middle and upper levels respectively.  The central shrine is surrounded by a passage whose walls are covered with incredible relief panels and inscriptions about the Pallava dynasty until the ascent of Nandivarman II to the throne, including the empire’s ongoing conflict with their rivals, the Chalukyas.  

Moving away from the History that was read in school books, here is something extracted from the book “Pallavas “ by G Jouveau – Dubreuil, Doctor of Univ of Paris,  Professor, College, Pondicherry, published in 1917 priced at Rs.2/-  .. .. … 

                      The record found at Mayidavou is written in Prakrit.  There are also 2 other records of same kind – but the other Pallava records are in Sanskrit.  One of these two records that of Hirahadagalli is dated in the 8th year of tehr eign of Sivaskanda varman, King of Kanchi, who is of the Pallava dynasty and Bharadvaja gotra and who by this document confirms a gift made by his father Bappa-deva.  

The Penugonda plates (GO no. 920, 4.8.1914) mention two Pallava kings Simhavarman and Skandavarman, but the age of these plates is not known.  Then there is the authentic Vayalur inscription which is engraved on a cubical pillar of the Pallava style and runs round it in the form of a helix.  It begins with the well known series of names : Brahma, Angiras, Brihaspati, Samyu, Bharadwaja, Drona, Asvathaman, Pallava, Asoka, Harigupta, Aryavarman and then two or 3 names hardly legible and then Kalinda, Byamalla, Ekamalla .. .. after this last name begins a series of 36 names.  

The last few names are too well known to us : Nandivarman, Simhavarman, Mahendravarman, Narasimha varman, Parameswara varman. The existence of a King called Virakurcha is proved by the plate discovered at Darsi.  The existence of a king by name Skandasishya is established by the Tirukkalukkunram inscription.  

Dr Fleet has assigned the date of about 500A.D to the Penugonda plates, which is the date we give to (26) Skandavarman, son of (25) Simhavarman who crowned King Madhava II alias Simhavarman.  The name Simhavarman given to a king of the Western Ganga dynasty shows that Aryavarman, who had been crowned by the Pallava king had married his daughter and his son Madhava II received the name of his grandfather, the pallava king Simhavarman.    The Vayalar inscription enables us to believe that Penugonda plates belong to 500 A.D.  

The Velurpalaiyam plates say of Simhavishnu – he quickly seized the country of Cholas embellishd by the daughter of Kavira [ie., the river Kaveri] whose ornaments are the forests of paddy (fields) and where (are found) brilliant groves of areca (palms).  From this it would appear that the Chola country did not belong to the Pallavas before Simhavishnu and it was he who conquered it.  

Moving away from the heavy dose of history, Sri Varadharajar uthsavam is on at Thiruvallikkeni too following Thirukachi and today is day 4 – there was Sesha vahana purappadu in the evening in which it was Nanmukhan thiruvanthathi of Thirumazhisai azhwar.  

எம்பெருமான் ஸ்ரீமன் நாரணனது பரத்துவத்தை அறுதியிட்டு உரைப்பவர் பக்திசாரர்.  இதோ இங்கே திருமழிசைப்பிரானின் நான்முகன் திருவந்தாதி பாசுரம் :  

தமராவார்  யாவருக்கும் தாமரை  மேலாற்கும்

அமரர்க்கும் ஆடரவர்த்தாற்கும் - அமரர்கள்

தாள்  தாமரை  மலர்களிட்டிறைஞ்சி, மால்வண்ணன்

தாள்தாமரை   அடைவோமென்று. 

எம்பெருமான் ஸ்ரீமன் நாரணனே மிகவும் உயர்ந்தவன்.  அந்த கரியமேனியனான எம்பெருமானுடைய திருவடித் தாமரைகளில்  பல்வேறு மணம் கமழும் புஷ்பங்களை ஸமர்ப்பித்து வணங்கி  அத்திருவடித்தாமரைகளையே  அடைவோமென்று பக்தராயிருக்குமவர்கள் -  திருநாபிக் கமலத்திற் பிறந்த பிரமனுக்கும்,  ஆடுகின்ற ஸர்ப்பங்களை (ஆபரணமாக உடம்பிலே) கட்டிக் கொண்டிருக்கும் சிவனுக்கும், நித்யஸூரிகளுக்கும் மற்றுமெல்லார்க்கும்  மேற்பட்டவராவர். அத்தகைய எம்பெருமானை அனுதினமும் வணங்குவோர்க்கு எல்லா நலன்களும் தானே அமையும். 

Here are some photos of Sri Varadharajar Sesha vahana  purappadu  on day 4 of Devathirajar uthsavam at Thiruvallikkeni this day.

adiyen Srinivasa dhasan
Mamandur Veeravalli Srinivasan Sampathkumar
14.5.2025.

PS: 2022 post of mine reproduced with latest photos

  

Thiruvallikkeni Sri Varadhar Uthsavam 2025 - arulicheyal goshti

 

Thiruvallikkeni arulicheyal goshti today (14.5.2025)

Post-processed to look as though a good 60 years ago !

temple in a waterbody !!

 

a beautiful temple in the middle of a waterbody - taken a few years ago - somewhere near  Calcutta

 

aerial photo as the plane was about to land !!

 

Thirukachi Garuda vahanam, Doddachar sevai & Temple at Thakkan kulam, Sholinghur

The annual brahmothsavam of Sri Varadharaja Swami  is now on and today 13^th May 2025    is day 3 -  the famous Garuda Sevai – when Emperuman has purappadu Garuda vahanam -  also known as Periya Thiruvadi.

 

                             Garuda Seva is grand, majestic and  has special significance at  Kanchi’s link with Sholinghur because of Swami Doddayachaaryar.    Even in Kali Yuga – Perumal had direct interaction with Thirukachi Nambigal and our Thoddachar Swami, whose lineage is doing great kainkaryam to Sri Akkarakkani Emperuman at Cholasimhapuram.  Emperuman the most merciful Sriman Narayana  will never let his ardent bhaktha down. He came down to Sholinghur and gave darshan to Dhoddacharyar - seated on Garuda vahanam. Such is the mercy and leela vinotham of PerArulalar.   Even today, on VaikAsi GarudOthsavam day, there is the  tradition known as Doddayachaaryar  Sevai, when the archakas hide Lord Varadhar at the western gate for a short time with two umbrellas just before He leaves the temple. It is believed that Lord goes to Sholinghur for giving darshan to Dhoddacharyar. The mangala aarathi takes place thereafter  ~ one will have to be at Thirukachi, to see and believe the crowds and the grandeur. 

Tracing back our lineage,  Swami Sri Doddachar was born in 1543 in the famous lineage of Swami Mudaliandan.  In this Kaliyuga, we know that Thirukachi Arulalar directly conversed with Acharyan Thirukachi Nambigal  … and centuries later,  Sri Devathirajar had direct interaction with our Doddacharyar Swami too.    Swami Doddayachar was an ardent devotee of Lord Varadharaja and did many kainkaryams to Him. He was a regular in the annual Vaikasi Garuda Sevai of Devathirajar. Legend has it that on a particular year, he was not well and could not attend the Garudothsavam at Kachi. He was feeling desperate about his misfortune of not being able to have darshan of PerArulalar at Kachi on Garuda vahanam. He lamented standing near the Thakkan kulam at Cholasimhapuram (Sholinghur]. He composed hymns on Lord Varadharaja, known as Sri Devaraja Panchakam. He longed for the Lord's sevai and these outpourings were a direct result. 

In the Devaraja Panchakam, Acharyan [Doddachaaryar] sings that ’Lord Varadarajan is radiant on the back of Garudan --the son of Vinathai—and is flanked on both sides by the twin sets of white umbrellas and Kavari deer tail chamarams (fans). His sacred, lotus-soft right hand is held in abhaya mudhra pose assuring all that He will free them from all their fears. His beautiful lotus-like eyes rain anugraham on all the beholders. Adiyen salutes always that Sarva Mangala Moorthy emerging out of His aasthaanam through the western gopuram on the third day of His Vaikasi Brahmothsavam. 

Emperuman will never let his ardent bhaktha down. He came down to Sholinghur and gave darshan to Doddacharyar - seated on Garuda vahanam.   

*************   **************

Cholasimhapuram aka Sholinghur is a beautiful divyadesam –  there is Periya Malai, Chinna malai and temple at Kondapalayam and .. .. one at Thakkankulam.  The periya malai (big hill) is about 450 feet high where Moolavar Sri Yoga Narasimar is seated in a yoga asana with Salagrama Hara (necklace) and Chaturbuja (four arms). He holds Shanku (conch) and Chakram (discus) on two arms. The other two arms signify a meditative posture.  At Chinnamalai is Aanjaneya in Yoga thirukkolam.  Emperuman is passionately worshipped as -  “Thakkan” and “Akkarakani”. NammAzhvar, PeyAzhvar and Thirumangai Azhvar have sung praises of the Kadigai Lord Narasimha.  ‘Thakkan’ means the  Lord is the right one to fulfil all the wishes of devotees. Akkarakani means sweet nectar.

 

Kondapalayam has a temple at the foothills near the Takkan kulam dedicated to Lord Varadharajar. This temple is a link between Kanchipuram Varadaraja Perumal and Doddacharya Swamy. It is customary for the devotees to take a bath in the temple tank known as Takkan Kulam. It is round-shaped and a very big tank. Devotees take a dip here before starting to climb the hills to have a darshan of the Lord.  A big sized Hanuman stands majestically at Thakkankulam.  On the banks of Thakkan Kulam at Sholingur, is a shrine with moolavar  Varadaraja Perumal, seated on the Garuda vahanam.

 

 

 

நம் சிறந்த ஸ்வாமி தொட்டாச்சார்யார்,  அக்காரக்கனியாக (இனிப்புச் சுவையுடைய பழம் போன்ற) போற்றப்படும் ஸ்ரீ யோக நரசிம்மருக்குப் அற்புத கைங்கர்யங்கள் ஆற்றி வந்தார். பெருமாளிடம் அபரிமிதமான  பக்தி கொண்ட அவர் ஆண்டுதோறும் காஞ்சிபுரம் வரதராஜப் பெருமாள் கோவிலில் பிரம்மோற்சவத்திற்குச் சென்று பெருமாளைத் தரிசிப்பது வழக்கம். ஒரு முறை பிரம்மோற்சவத்திற்குச் செல்ல இயலவில்லை. மூன்றாம் நாள் கருட சேவை உற்சவத்தன்று ஸ்வாமி தொட்டாச்சார்யார் சோளசிம்மபுரம் தக்கான் குளத்தருகே    இருந்தவாறே ஐந்து ஸ்லோகங்களைப் பாடினார். இதே நேரத்தில் காஞ்சியில் வரதராஜப் பெருமாள் கருட வாகன ரூபமாகத் திருவீதி உலா செல்வதற்காகக் கோயில் வாயிலுக்கு வந்தார். சோளிங்கரில் இந்த ஐந்து சுலோகங்களைப் பாடி முடிக்கவும், காஞ்சியில் கோயில் வாயிற் கதவு மூடிக்கொள்ளவும் சரியாக இருந்தது. 

மூடிய கதவுகளுக்குப் பின்னால் கருட சேவையில் இருந்த பெருமாள் அப்படியே சோளிங்கருக்கு எழுந்தருளி தொட்டாச்சார்யாருக்குக் காட்சி கொடுத்தார். இன்றும் இது ஸ்வாமி தொட்டாச்சார்யார் சேவை என்று காஞ்சியில் வழங்கப்படுகிறது. சோளிங்கபுரத்தில் காட்சி அளித்த பெருமாள், தக்கான் குளக்கரையில் கருட சேவையிலேயே கோவில் கொண்டுள்ளார். இக்கோவில் விமானத்திற்குப் புண்ணிய கோடி விமானம் என்று பெயர். மூலவரின் திருநாமம் வரதராஜப் பெருமாள். பெருமாள் தன் ஒரு கையில் சக்கரமும், மறுகையில் சங்கும், மூன்றாம் கையில் தாமரையும் நான்காம் கையில் கதையுடனும் கருட வாகனத்தில் மூலவராகவே காட்சி அளிக்கிறார். அவசர அவசரமாகத் தனது பக்தன் தொட்டாச்சார்யாருக்குக் காட்சியளிக்க வந்ததால், ஒரு திருவடி கருடன் தோளிலும் மறு திருவடி கருடனின் கையிலும் இருக்கும்படியாகக் காட்சியளிக்கிறார். கருடனோ இப்பெருமாளை வணங்கினால் சகல விதமான ஐஸ்வர்யங்களும் கிடைக்கும் என்பதைத் தன் கையில் உள்ள ஞான முத்திரையால் அறிவிக்கிறார்.

 

மூலவராகவும், உற்சவராகவும் இருக்கின்ற கருடன் உடலில் எட்டு நாகங்களை ஆபரணமாய்க் கொண்டு காட்சியளிக்கிறார். கருடாழ்வாரின் தலைக்கு மேலொரு நாகம், காதிற்கு ஒன்று வீதம் இரு நாகம், இரு கையிலும் வளையலாக இரண்டு, மார்பில் ஒன்று, தொடையில் ஒன்று பாதத்தில் ஒன்று என மொத்தம் எட்டு நாகங்கள். காலையில் கருட வாகனத்துடன் பெருமாளைச் சேவித்தால் சகல விதமான ஐஸ்வர்யங்களும் சித்திக்கும் என்று புராணம் கூறுகிறது. சோளிங்கரில் இந்தப் பெருமாளை வணங்கினால் குழந்தைப் பேறு, திருமண பாக்கியம், சர்ப்ப தோஷ நிவர்த்தி ஆகிய நற்பலன்கள் ஏற்படும் என்பது ஐதீகம். இத்திருக்கோயில் சோளிங்கர் தக்கான் குளக்கரையில் அமைந்துள்ளது. 

இந்த திருக்கோவில் நம் தொட்டையாச்சார் பரம்பரையினரால் சிறப்புற கைங்கர்யங்களுடன் மிளிர்கிறது. 2024ம் ஆண்டு இந்த திருக்கோவிலில் புனருத்தாரணம் முடிந்து ஸம்ப்ரோக்ஷணம் சிறப்புற நடைபெற்றது. நமது திருமாளிகை ஸ்ரீ உ.வே. கோவில் கந்தாடை சண்டமாருதம் தொட்டையாச்சார் பெரியப்பங்கார் சுவாமி வம்சத்தினரே இத்திருக்கோவிலின் பரம்பரை அறங்காவலர்கள்.

Here are some photos of Sri Varadha Raja Perumal thirukkovil at Thakkankulam, Sri Ramar here and our Acaryan Doddayachar.

 
adiyen Srinivasa dhasan
Mamandur Veeravalli Srinivasan Sampathkumar
13.5.2025

PS : 1) Kanchi Varadhar Garudasevai of 2024 - pic credit Sri VN Kesavabashyam 2)    Sholinghur is a shortened form of its original name Chozhasimhapuram.  Karikaala Chozhan divided his empire into 48 small districts, named this place as Kadigai Kottam. Inscriptions from the period of Parantaka Chola I (907-950 AD) are found here. This place is  one of the 74 religious thrones established by Sri Ramanuja (1017-1137 AD) outlining the principles of Sri Vishisthathvaitham. Later, Pallava kings established many institutions and centres of excellence of fine arts including sculpting here. There is mention of this place during the reign of the Vijayanagar kings, Sri Veeerabadhra Ramadevaraya (1617-1632 AD) & Sri Venkatapathy Devaraya III (1632-1642 AD) who   renovated the temples. The steps from the foot hill to the temple were constructed by Rajayya. The Battle of Sholinghur was fought in 1781 between the forces of the Kingdom of Mysore led by Hyder Ali and British East India Company forces led by General Eyre Coote.

 

  

Thirukachi DEvapPerumal Uthsavam 1 - 2025

Thirukachi DEvapPerumal Uthsavam 1 - 2025 :

Significance of temple town of Kanchi

God is everywhere !  ~  and all religions are same – perhaps two wrong notions that Secularism thrust on us.  We learnt things wrong way – doubting our beliefs and believing our doubts !

When it comes to understanding God, mostly we do not quite understand what is God. Often we find a pervasive view that God is impersonal, like an indescribable force of which we are all a part. Or that everything is God, or that we are all God, or that God is love, or God is the Absolute Truth, and so on.   The Vedic literature gives detailed information on each of these aspects, no matter whether it is the impersonal aspect of God, called the Brahman, or the very personal nature of the Supreme, called Bhagavan.  In Vedanta treatises,   commentaries  revolve around the topic of the Brahman. The Brahman generally means the all-pervading, self-existent power. The concept of the Brahman was, for the most part, first developed in the Upanishads. There we begin to find descriptions from which our understanding of it grows. It is invisible, ungraspable, eternal, without qualities, and the imperishable source of all things. (Mundaka Upanishad 1.1.6-7)

Aren’t all religions the same?” No. Every religion is different.  Some   who have vested interest of building their empires propagate the idea that all religions are the same.  So any religions will give the same result ? – not that  is not the fact.  Hinduism is great as it respects every religion and allows itself to be questioned unlike some religions which preach others to be crushed.  They are able to   take their practitioners to different levels of philosophical understanding, spiritual knowledge, levels of consciousness, and different abilities to perceive spiritual Truth.  Not all religions are congenial   and respectful toward members of other religions, while some members of particular religions are not respectful toward those that are different, are quick to call them infidels and other derogatory names, and say that they are going to hell, or tell them that they need to convert in order to be “saved”. This is certainly due to a different perspective and a lack of understanding that we all worship the same Supreme Being, though in different ways or expressions.

If  religions can be compared to the difference between an abridged dictionary and one that is unabridged – both may contain some part but one is vastly supreme.  If you are going to have a dictionary, you might want to get the best one available, and that would be the unabridged dictionary, or the one that is most complete in its knowledge. And that is like the Vedic spiritual texts, which compiles a library of texts for those who want to understand the intricacies of spiritual knowledge.    The first verse of the Vedanta-sutras states: "athato brahma-jijnasa", which means, "Now is the time to inquire about the Absolute Truth." Why is it time? Because we are presently in the human form of life and should utilize it properly since only in the human form do we have the intelligence and facility to be able to understand spiritual reality. In animal forms, the living entities cannot understand such things because they do not have the brain power. So we should not waste this human form of life by pursuing only the animalistic propensities, such as eating, sleeping, mating, and defending. Therefore, the Vedanta-sutras begin by stating that now is the time for us to understand the Absolute Truth.

Synonymous with spirituality, serenity, and silk, the temple town of Kanchipuram in Tamil Nadu, is dotted with ancient temples that are architectural marvels and a visual treat.   Situated on the banks of River Vegavathi, this historical city once had 1,000 temples, of which only 126 (108 Shaiva and 18 Vaishnava) now remain. Its rich legacy has been the endowment of the Pallava dynasty, which made the region its capital between the 6th and 7th centuries and lavished upon its architectural gems that are a fine example of Dravidian styles.

Kanchipuram, one of the reputed Muktikshetras, lies around 78 kms from Madras and was one of the best known places in South India to early travellers and visitors.  Kanchi was  famous along with Takshasila, Varanasi, Valabhl, Nalanda and other great centres  of learning. Patanjali, as early as the 2nd century B.C., gives the word Kanchlpuraka  to explain a derivation meaning ‘one associated and hailing from Kanchi.  The famous Talagunda inscription of the Kadarhba king Kakutsthavarman, in tracing the origin of the Kadamba family, vividly describes how Mayurasarman, the founder  of this family, went to Kanchipuram along with his teacher, to give finishing touches to his Vedic learning by studying the highest realms of thought in the field, possible only in Kanchipuram, at that time, reputed for its famous university, Ghatika . 

Hiuen-Tsang, the Chinese traveller who  came to Kanchi early in the 7th century A.D., has praised the city for its intellectual eminence and its love for learning. It is no wonder, since the rulers like Mahendravarman were versatile, prolific in writing and great patrons of art and literature. Buddhism and Jainism also flourished and  Jaina Kanchi is yet an important adjunct of Kanchi. Dharmapala, the great Buddhist scholar at Nalanda, was from Kanchi.  There are two great temples that adorn Kanchi today as the most conspicuous,  the Ekambareswarar and Sri DEvathirajar.    

For a  Srivaishnavaite, Perumal Koil refers to “Sri Varadharaja Swamy thirukovil’ at Kanchipuram.  Legend has it that Brahma performed Asvamedha yaga at mokshapuri i.e., Kanchi and Lord Vishnu emerged out of the fire with Sanku Chakram. It is believed that the annual Uthsavam was initiated by Brahma himself. Indira’s white elephant Iravatham took the form of a hill called Hastigiri on which shrine of Varadharajar is located. This Emperuman  is known by various names, prominent among them being : Devarajar, Devathirajar, Thepperumal, Varadhar, PerArulalar … 

Now is the time for the annual Brahmothsavam of Sri Devathi Rajar.  Garuda Sevai and   Thiruther  are among the most important ones drawing crowds in lakhs.  Here are some photos of Sri Varadharajar in Hamsa vahanam on day 1 of Uthsavam at Thiruvallikkeni this evening.

adiyen Srinivasadhasan
Mamandur Veeravalli  Srinivasan Sampathkumar
11.5.2025

PS : 1) post of 2024 with photos of today.

2)  our village Mamandur is situated less than 10 km from Kanchi on the way to Vandavasi (Thiruvathur) identified as Doosi Mamandur by Dhoosi its  twin hamlet.    

கறந்த நற்பாலும் தயிரும், கடைந்து உறிமேல்

 

கறந்த நற்பாலும் தயிரும், கடைந்து உறிமேல் வைத்த வெண்ணெய் 

திருவல்லிக்கேணி ஸ்ரீபார்த்தசாரதி பெருமாள்

வெண்ணைத்தாழி கண்ணன் திருக்கோலம் புறப்பாட்டின் முன்னர்

- திருமதி அரவிந்த கிருஷ்ணா கோலம்

Thiruvetteeswarar Arupathu Moovar Thiruvizha 2025

 

Thiruvetteeswarar Arupathu Moovar Thiruvizha 2025

siva vadhyam - Sivaprakash kuzhu

https://youtu.be/8qMtkpu6kZ0

Sri Madhurakavi Azhwar sarrumurai 2025 ~ தேவுமற்றறியேனோ மதுரகவியார் போலே ! ??

Sri Madhurakavi Azhwar sarrumurai - Chithiraiyil Chithiral naal 2025

தேவுமற்றறியேனோ மதுரகவியார் போலே !  ?? 

(சற்று விவரமான (நீளத்தில்) பதிவு !  - நேரமும் மனமும் உள்ளவர்கள், படித்து தங்கள் மனக்கருத்தை தெரியப்படுத்தினால் அடியேனும் உகப்பேன் !!) 

(Reposted from 2022 with today’s photos)

 

Today 10.5.2025 is a significant day – Chithirayil Chithirai day .. .. the birth celebrations of Sri Madhurakavi Azhwar – most times, this would fall in Sri Parthasarathi brahmothsavam but once in a few years (when Chithirai comes twice in the same month) – it would provide an occasion for a separate purappadu and celebration of Azhwar anniversary .. ..  

திருக்கோளூர்  மதுரகவிகள் அவதார ஸ்தலம்.   இங்குள்ளது ஸ்ரீவைத்தமாநிதி பெருமாள் கோயில்.  சுவாமி நம்மாழ்வாரால் பாடல் பெற்ற இத்தலம் ஆழ்வார்திருநகரியிலிருந்து சுமார் 2 கி.மீ. தொலைவில் உள்ளது.  மூலவர் கிழக்கு நோக்கி சயனக் கோலத்தில் நிக்ஷேபவித்தன் (வைத்தமாநிதிப்பெருமாள்).  திருஆதனூர் ஆண்டளக்கும் ஐயன்  போலே  இங்கும்   மரக்காலைத் தலைக்கு வைத்து பள்ளி கொண்ட கோலத்தில் சேவை சாதிக்கிறார்.   

திருக்கோளூர்ப் பெண்பிள்ளை ரகசியங்கள் இங்கு விசேஷம்.   திருக்கோளூர் வைத்த மாநிதிப் பெருமானை தரிசிக்க  இராமானுஜர் சென்ற போது தம் எதிரில் வந்த வைணவப் பெண்பிள்ளை (திருமாலடியார்) திருக்கோளூர் விட்டு நீங்கிச் செல்வது கண்டு காரணம் கேட்டார். அதற்கு எண்பத்தொரு வைணவப் பெரியவர்களின் தன்மைகளைக் கூறி அத்தகைய செயல்கள் எதையும் தாம் செய்யவில்லையே என்று வருந்தினார் அந்த மாதரசி. அப்போது அடுக்கிக் கூறிய தொடர்களின் களஞ்சியமே ’திருக்கோளூர்ப் பெண்பிள்ளை ரகசியங்கள்.  

எம்பெருமானை தேடி அவனிடமே சரணமென அடைந்த தன தலைமகளை குறித்து பாசுரமாக இந்த பத்து பாசுரங்களை ஸ்வாமி நம்மாழ்வார் அருளிச்  செய்துள்ளார்.  

நினைக்கிலேன் தெய்வங்காள் நெடுங்கண் இளமான் இனிப்போய்,

அனைத்துலகுமுடைய அரவிந்தலோசனனை,

தினைத்தனையும்  விடாள்   அவன்சேர்   திருக்கோளூர்க்கே,

மனைக்கு வான்பழியும் நினையாள் செல்ல வைத்தனளே.  

தெய்வங்களே! எனக்கு வேறு ஒன்றுமே  தோன்றவில்லை.   பெரிய நீண்ட  கண்களையுடைய இளமான் போன்ற என் மகள், இப்போது சென்று  ஸர்வலோக ஸ்வாமியான அரவிந்தலோசனனை (செந்தாமரைக் கண்ணனை) சிறிது போதும் விடாதவளாய்க் கொண்டு, அவனது வாசஸ்தலமான  திருக்கோளூரை நோக்கியே சென்றுள்ளாள்.   தன் குடிக்கு இது பெரிய பழிப்பாகுமென்பதையும் நினைத்திலள் அவள் என உருகுகிறார்  

Sri Madhurakavigal avathara sthalam is Thirukkolur situate closest to Azhwar Thirunagari, with which place Azhwar’s life was entwined.  At this sthalam is Sri Vaithamanidhi Permual Temple,  one of the Nava Tirupathi thirukovilgal and a divyadesam at that.  Situate in the  southern bank of Thamiraparani river. Thirukolur is a beautiful temple.  

Focus is very important in life.  Focus as the act of concentrating one’s interest or activity on something. Technically, we are capable of doing two things at the same time. It is possible, for example, to watch TV while cooking dinner or to answer an email while talking on the phone !  .. .. however, it is perhaps  impossible, however, to concentrate  on two tasks at once. You're either listening to the TV and the overflowing  sambar  is background noise, or you're tending to the boiling sambar not really following who is batting or how the last wicket fell !!   ~ you may tend to agree or otherwise -  Focus shifts ! and this is about all too different focus, that of a disciple on his master !!  

For ordinary mortals, there is the samanya Sasthram.  Azhwars were totally different – they were blessed with the benevolence of Sriman Narayana and were focused only on Sriman Narayana. This Alwar however was too focussed on the epitome of kainkaryam at the feet of his master and thought of none else.  For him, Sadagopa was the only true guide and preceptor.  He knew or thought of none else; he was too elated in singing holy Upanishad utterances of Sadagopa and realized the ennobling qualities and benign virtues of Swami Nammalwar.   

Today 10.5.2025  is  ‘Chithiraiyil Chithirai thirunaal’ [Chitra Nakshathiram in the month of Chithirai]  ~ the birthday of Sri Madhurakavi Azhwar.  He was born in Thirukkolur as incarnation of Sri Garuda. He sang only one divyaprabandham ~ ‘Kanninun Chiruthambu’ consisting of only 11 hymns;  his life was intertwined with that of Sri NammAzhwar.  

Of the Nava Thirupathi divyadesams, ThirukKurugoor is hailed as Azhwar Thirunagari, as it was here Swami Nammalwar was born.   Mathura Kavigal saw the leading light from Thiru Ayodhya and travelled all the way to Azhwar Thirunagari and identified Nammazhwar in the Puliyamaram.  He as a disciple was attracted to the holy feet of ‘Kurugaip Piran’ [Swami Nammazhwar] that he sang only in praise of Nammazhwaar and considered his duty to spend life devoted to Nammazhwaar ~ an exceptional piece of guru bakthi.   

கண்டு கொண்டென்னைக் காரிமாறப்பிரான்

பண்டை வல்வினை பாற்றியருளினான்

எண்டிசையுமறிய இயம்புகேன்

ஒண்தமிழ்ச் சடகோபனருளையே.  

Azhwar in his exalted state claims that  Nammalwar, the son of Kari transformed him ( a person who was not worthy of any values) by taking care  and being considerate towards him and removed him of his sins by guiding him to the right path, hence he will loudly proclaim the glory of the kindness of the one who is the source of sweet Tamil poets , spreading his fame in all directions (that is he would sing in praise of Nammalwar only)  

                                                ************************************** 

ஸ்ரீ மதுரகவி ஆழ்வார் ஈஸ்வர வருடம், சித்திரை மாதம், சுக்ல பக்ஷ சதுர்த்தசி திதியில் சித்திரை நக்ஷத்ரம் அன்று திருக்கோளூர் என்னும் திவ்யதேசத்தில் வைநதேயத்தின் அம்சமாக திருவவதாரம் செய்தருளினார். ஆழ்வார் ஞான பக்தி வைராக்யங்கள் நிரம்பப் பெற்றவர்.  மதுரகவியாழ்வார்ஒரு சமயம்  அயோத்தியில் இருந்து  தென் திசை நோக்கி  வணங்கும் போது அத்திசையில் ஒரு பேரொளியை கண்டார். அதிசயத்த மதுரகவியாழ்வார் அந்த ஒளியை நோக்கி நடந்து வரத்தொடங்கினார் அந்த ஒளி ஆழ்வார் திருநகரி புளியமரத்தடிக்கு  வந்ததும் மறைந்து விட்டது.  

நவதிருப்பதிகளில் ஒன்றான ஆழ்வார் திருநகரி ஆதிநாதர் ஆழ்வார் கோயிலில் உள்ள "உறங்கா' புளியமரம் பூக்கும், காய்க்கும் ஆனால் பழுக்காது.  இன்றும் கோவில் உள்ளே இந்த மரத்தை சேவிக்கலாம்.  அந்த மரத்தில் ஒரு மகா ஞானி இருப்பதை உணர்ந்த  மதுரகவியாழ்வார்,  ஞான முத்திரையுடன்  மோனநிலையில் இருந்த சடகோபரை எழுப்ப நினைத்து, அவர் அருகில் ஒரு கல்லை போட சடகோபர் கண்விழித்தார்.   "செத்ததின் வயிற்றில் சிறியது பிறந்தால் எத்தை தின்று எங்கே கிடக்கும்" என  சடகோபரிடம் மதுரகவி ஆழ்வார் கேட்டார்?  

அது வரை பேசாமலிருந்த சடகோபர் "அத்தைத்  தின்று அங்கே கிடக்கும்"என்றார்.  மதுரகவியின் கேள்விக்கான நேரடியான விளக்கம். அவர் கேட்டது, உயிர் தோன்றும்போது அந்த உயிரானது எதை அடைந்து, அனுபவித்து எங்கே கிடக்கும் என்பது... அதற்கு நம்மாழ்வாரின் பதில் - அந்த உடம்பின் தொடர்பாக வரக்கூடிய பண்புகளைத்தான் கொள்ள முடியும் என்பது. இந்நிகழ்ச்சியிலிருந்து சடகோபரை நம்மாழ்வார் என்ற பெயரில் மதுரகவி ஆழ்வார்   அழைத்தார். இவர் அருளிச் செய்த திவ்ய பிரபந்தம் கண்ணிநுண்சிறுத்தாம்பு ஆகும். மதுரகவிகள் தம் ஆசார்யனான ஸ்ரீ நம்மாழ்வாரையே தமக்கு எல்லாமாகக் கொண்டாடுகிறார்.  

தேவுமற்றறியேனோ மதுரகவியார் போலே ! - சான்றோர்கள் செய்தது போன்ற செயல்கள் எதனையும் தான் செய்யவில்லையே என்ற ஏக்கத்தை கவிதை வரிகளில் வெளிப்படுத்தின,  மிகச் சிறந்த திருத்தலமாகிய திருக்கோளூரில், தான் தொடர்ந்து வசிக்கத் தகுதி அற்றவள் என்று குறிப்பிட்ட அப்பெண்மணி, அதனால்தான் அவ்வூரை விட்டு வெளியேறுவதாகக் கூறினார்.  ""சுவாமி, முயற்புழுக்கை வரப்பில் இருந்தால் என்ன? வயலில் இருந்தால் என்ன? ஞானமற்ற நான் எங்கிருந்தால் என்ன?'' என்று கேட்டு 81 வைணவப் பெரியார்களின் அருஞ்செயல்களைக் கூறி அத்தகையவர்களின் வைணவ நலங்கள் தனக்கு வாய்க்கவில்லையே என்று வருந்திக் கூறினாள்.  இது  வைணவ ரகசியக் கிரந்தங்களுள் ஒன்று என்று போற்றப்படுகிறது. அந்த பெண்மணி கூறியவற்றைக் கேட்டு நெஞ்சம் நெகிழ்ந்த ராமானுஜர் அப் பெண்பிள்ளையை திருக்கோளூர் அழைத்துச் சென்று அவளது இல்லத்தில் திருவமுதுண்டு சென்றார்.

 தேவுமற்றறியேனோ மதுரகவியார் போலே ! - என்று விளம்பிய பெண் மேலும் தொடர்ந்தாள்.  மதுரகவிகள் நம்மாழ்வாரைத் தரிசித்த போது நம்மாழ்வாருக்கு பதினாறு வயசு. நம்மாழ்வார் இந்த உலகத்தை விட்டு வைகுண்டம் கிளம்பிய போது முப்பத்திரண்டு வயது.!.  அவ்வாறு வைகுந்தம் ஏகும்போது,  மதுரகவி ஆழ்வார் நம்மாழ்வாரைப் பார்த்து உங்களைப் பிரிந்து நான் என்ன செய்வேன்; உங்களை எப்படிப் பூஜிப்பேன் என்று  விசனப்பட, நம்மாழ்வார் “கவலைப் படாதே தாமிரபரணி ஆற்று நீரைக் காய்ச்சினால் நான் வருவேன்” என்று இயம்பினார். மதுரகவிகளும் அதே போலக் காய்ச்ச கிடைத்த  விக்ரகம் தான் நாம் இன்று பூஜிக்கும் சுவாமி நம்மாழ்வாரின் திருமேனி.   மதுரகவியாழ்வார் மிகுந்த சந்தோஷத்துடன் அந்த விக்ரகத்தைப் பிரதிஷ்டை செய்து, திருவிழாக்கள் ஏற்பாடு செய்து, திருவாய்மொழியைப் பலருக்கு உபதேசம் செய்து, பல ஊர்களில் அதைப் பரப்பினார்.  

மதுரகவியாழ்வார் நம்மாழ்வாரின் மறைவுக்கு பின்னர் அவருடைய தங்கத்தினாலான திருமேனியை ஊர் ஊராக எடுத்துச் சென்று அவர் புகழ் பாடி வந்தார்.  "வேதம் தமிழ்செய்த பெருமாள் வந்தார், திருவாய்மொழிப்பெருமாள் வந்தார், திருநகரிப்பெருமாள் வந்தார், திருவழுதிவளநாடர் வந்தார், திருக்குருகூர்நகர்நம்பி வந்தார், காரிமாறர் வந்தார், சடகோபர் வந்தார், பராங்குசர் வந்தார்" என்று பாட்டுப்பாடிக் கொண்டு செல்வது இவர் வழக்கம்.  

பாடல் அங்கீகரம் என்பது இன்று மட்டுமல்ல அன்றும் பெரிய விஷயம். மதுரைத் தமிழ்ச் சங்கம் இறுதி செய்வதே வழக்கில் ஏற்றுக் கொள்ளப்படும். சங்கப்பலகை ஏற்றுக் கொள்ளுதல் என்ற மரபு கடைபிடிக்கப்பட்டது. நம்மாழ்வாரின் பாடல்களுக்கு அங்கீகாரம் கிடைக்க வேண்டும் என்று மதுரையில் இருந்த தமிழ்ச் சங்கத்திற்கு  பாடல் எழுதப்பட்ட ஓலைகளை எடுத்துச் சென்ற மதுரகவிகள் -  அவருடைய எட்டு வரி, நான்கு வரிப் பாடல்களை எல்லாம் விட்டு விட்டு. 

கண்ணன் கழலிணை நண்ணும் மனமுடையீர் 

எண்ணும் திருநாமம் திண்ணம் நாரணமே  

என்று திருவாய்மொழி இரண்டு வரிப் பாடலை பலகையில் வைக்க தமிழ்ச் சங்கப் பலகை அதனை ஏற்றுக் கொண்டது.  ஸ்வாமி  நம்மாழ்வாரின் பாசுரப் பெருமைகளை அறிந்த புலவர்கள் அவரைக் குறித்து ஒரே நேரத்தில் அத்தனை புலவர்களும் ஒரே பாடலை இயற்றினார்கள் : 

ஈயாடுவதோ கருடற்கெதிரே இரவிக்கெதிர் மின்மினி ஆடுவதோ  

நாயாடுவதோ உறுமும்புலிமுன் நரி கேசரிமுன்நடையாடுவதோ  

பேயாடுவதோ ஊர்வசிக்குமுன் பெருமானடிசேர் வகுளாபரணன்  

ஓராயிரமாமறையின் தமிழிற்ஒருசொற்பெறுமோ இவ்வுலகிற்கவியே  ! 

 

ஆசார்யனையே பூஜித்த மதுரகவிகள், கண்ணிநுண் சிறுத்தாம்பு பிரபந்த  பதினொரு பாடல்களிலும் எம்பெருமானைப் பற்றி பாடாமல் தனது ஆச்சாரியரான நம்மாழ்வாரை பற்றி மட்டும் பாடியிருப்பதன் மூலம் ஆச்சாரிய சம்பந்தத்தின் முக்கியத்துவத்தை நாம் அறியலாம். . ஆச்சாரியனைத் தவிர வேறு கடவுளை அறிந்ததில்லை என்று தலையில் வைத்துக் கொண்டாடும் மதுரகவியாழ்வாரைப் போல தான் கொண்டாடவில்லையென என்பதால் அந்தத் திருக்கோளூர் பெண்பிள்ளை அந்த ஊரைவிட்டு செல்வதாகச் சொல்கிறாள் - எம்பெருமானார் வியந்த அந்த   திருக்கோளூர்ப் பெண். 

** தேவு மற்று அறியேன்; குருகூர் நம்பி; பாவின் இன்னிசை பாடித்திரிவனே.**   

Here are some photos of  sarrumurai purappadu at Thiruvallikkeni of Sri Madhurakavigal and Sri Parthasarathi Emperuman. 

adiyen Srinivasadhasan
Mamandur Veeravalli  Srinivasan Sampathkumar
10.5.2025

PS :  contents reposted from my article of 2022 – photos of date !