Sri Gajendra moksha sthavam book release

Very fortunate to receive a copy of a book titled ‘Azhwargal anubavitha Gajendra moksham marrum Sri Gajendra mokshasthavam’.  Read and understood from the book that Sri Gajendra mokshasthavam forms part of  Sreemath Bagavatham.

 

Efforts to conserve elephants in Africa are the subject of a global debate.   Several countries in the continent are struggling to safeguard their elephant numbers. Still, many other countries are finding it hard to manage their vast population and reporting a rise in cases of human-wildlife conflict.  

On  21^st July 2024    occurred grand purappadu at Thiruvallikkeni ……  even a child would know having heard so many times the puranic legend of ‘Gajendra moksham [salvation of elephant Gajendra]’ ~ whence   Lord Sriman Narayana  Himself  came down to earth to protect Gajendra (elephant) from the death clutches of Makara (Crocodile).   It also offers us great learning – the  otherwise mighty elephant too could get into difficulty and in its extreme distress the elephant after testing its power and understanding  its futility, still had the presence of mind to think of  bhatki (devotion) and gnana (spiritual knowledge) ….. the plea of elephant was immediately answered by Lord Sriman Narayanan, who came rushing in to protect  His devotee – making the earthly human beings realise that if God does so for an elephant, He sure would protect  all of us too.  

 

Dr Madabhusi Varadarajan Swami is a very learned person, and it is our fortune that he is living in Triplicane now.  He retired from Sri Venkateswara University, Tirupathi and has authored and published more than 90 samprathayic books in Tamil, Telugu, Sanskrit and English – the range of works from simplification of original commentaries of authentic texts, translations, lexicography and critical research papers reveal his versatility.  Among the many recognitions, he was awarded the prestigious Gopalopayanam Award conferred by HH Sri Sri Sri Tridandi Chinna Sriman Narayana Ramanuja Jeeyar Swami.

 

On the Gajendra moksham day, his book “ஆழ்வார்கள் அனுபவித்த கஜேந்திர மோக்ஷம் மற்றும் ஸ்ரீ கஜேந்திர மோக்ஷஸ்தவம்” was released.  It is my fortune that the cover page photo of Sri Parthasarathi Emperuman Garuda sevai is one taken by me.  Felt so happy in receiving copies of this book from the hands of the reverred author – Dr  Madabusi Varadharajan swami.  Many many thanks and pranams to him. 

adiyen Srinivasadhasan
Mamandur Veeravalli Srinivasan Sampathkumar
26.7.2024  

Kasi Bindu Madhavar Thirukkovil

Kashi, Varanasi, Benares – known by so many names is among the oldest living cities of the World.   Varanasi`s Prominence in Hindu religion  is virtually unparalleled !  Mark Twain, the English author and literature, who was enthralled by the legend and sanctity of Benaras, wrote : “Benaras is older than history, older than tradition, older even than legend and looks twice as old as all of them put together”. 

The land of Varanasi (Kashi) has been the ultimate pilgrimage destination  for Hindus for ages. It is firmly belived that  one who is graced to die on the land of Varanasi would attain salvation and freedom from the cycle of birth and re-birth. Abode of Lord Shiva and Parvati, the origins of Varanasi dates back to many centuries.  The holy Ganges in  Varanasi washes away  the sins of mortals. 

மிக புனிதமான கங்கை நதி தீரத்தில் அமைந்துள்ள வாரணாசி நகரம்  வேதங்கள் மற்றும் வேதாந்தம் ஆகியவற்றுக்கு பல நூற்றாண்டுகளாக  இருப்பிடமாக அமைந்துள்ளது. மோட்சம் தரும் ஏழு தலங்களுள் ஒன்று காசி -  மற்றவை அயோத்தி, மதுரா, ஹரித்வார், காஞ்சி, அவந்தி, துவாரகா ஆகியவை.  நகரின் தெற்கே அஸி நதியும், வட கிழக்கே வருணை நதியும் கங்கையுடன் கலப்பதால் இந்தத் தலம் ‘வாரணாசி’ என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.  காசிக்கு அருந்தனா, சுதர்சனா, பிரம்மாவதாரா, பூபவதி, ராமநகரா, மாளநி, காசிபுரா, கேதுமதி ஆகிய பெயர் களும் உண்டு. தவிர மச்ச புராணம் அவிமுக்தா க்ஷேத்திரம் என்றும், கூர்ம புராணம் மற்றும் காசி ரகசியம் ஆனந்தவனம் என்றும் குறிப்பிடுகின்றன.  சிவபெருமான்  ஈசன் இங்கு தங்கி அருளுவதால் ‘ருத்ர வாசம்’ என்றும் ஞானம் வளர்க்கும் பூமி என்பதால் ஞானபுரி என்கிற பிரம்மவர்த்தனா என்றும் ஸ்கந்த புராணம் கூறுகிறது. வெள்ளைக்காரர்களால் ‘பனராஸ்’ என்று குறிப்பிடப்பட்டது இந்த நகரமே.  ஞானம் பெற்ற பின் கௌதம புத்தர், தனது உபதேசத்தை துவக்கியது இங்குதான். எனவே, புத்த மதத்தினருக்கும், காசி புனிதத் தலமாகத் திகழ்கிறது. மகாவீரரின் முன்னோடியான பரஸ்வநாதர் என்ற தீர்த்தங்கரர் அவதரித்த இடமாதலால், ஜைனர்களும் காசியை புனிதத் தலமாகக் கருதுகின்றனர்.  

புனித காசியில் 84 காட் எனும் படித்துறைகள் உள்ளன. இவற்றுள் - அசிகாட், கேதார் காட், தஷ் அஸ்வமேத காட், மணிகர்ணிகா காட், பஞ்சகங்கா காட், ஹரிஷ்சந்திர காட், ஆதிகேசவ காட் பிரபலமானவை. மணிகர்ணிகாவிற்கும் ஆதிகேசவருக்கும் இடைப்பட்ட பகுதி விஷ்ணு காசி எனவும் மணிகர்ணிகாவிற்கும்  ஆசி காட்டிற்கும் இடைப்பட்ட பகுதி  சிவகாசி எனவும் வழங்கப்படுகின்றன.

இது காசி விஸ்வநாதர் ஆலயம் அமைந்துள்ள சிவஸ்தலம் - கங்கை கரையில் 'பிந்து மாதவர் திருக்கோவில்' உள்ளது. ராமேஸ்வரத்தில் சேது மாதவராகவும், திரிவேணி சங்கமத்தில் வேணி மாதவராகவும் எழுந்தருளியிருக்கும்  ஸ்ரீமன் நாராயணன் காசியில் பிந்து மாதவராக வீற்றிருந்து அருள்புரிகிறார்.

‘மாதவா’ என்பது நாரணனையும், ‘மாதவம்’ என்பது பிந்து மாதவரையம் குறிப்பன.   காசியில் பிந்து மாதவராக வீற்றிருந்து அருள்புரிகிறார்.  இந்த  ஆலயம் பஞ்ச கங்கா காட்டில் அமைந்திருக்கிறது. பிரம்மா வழிபட்ட சிறப்புக்குரியவர், இந்த பிந்து மாதவர். சங்கு, சக்கரத்துடன் கதாயுதம் ஏந்தி காட்சி தருகிறார். ஆலயத்திற்கு வெளியே விஷ்ணு பாதம் இருக்கிறது. அதற்கு கங்கை நீரால் அபிஷேகம் செய்து, மலர்களைத் தூவி பகதர்கள் வழிபடுகின்றனர்.  பிந்து மாதவர் திருக்கோவிலில் அதிகாலை 4 மணிக்கு மங்கள ஆரத்தி, 4.30 மணிக்கு வெண்ணை ஆரத்தி, 5 மணிக்கு ஸ்ரீகண்ட  ஆரத்தி, 6 மணிக்கு சிருங்கார ஆராதியுடன் பூஜைகள் துவங்கி சிறப்புற நடைபெறுகின்றன.   

Varanasi  (Holy Kasi) aka as Benares lies  on the banks of the river Ganges in Uttar Pradesh, 320 kilometres (200 mi) south-east of the state capital, Lucknow, and 121 kilometres (75 mi) east of Allahabad, served by Varanasi Junction railway station and Lal Bahadur Shastri International Airport.  

Varanasi grew as an important industrial centre famous for its muslin and silk fabrics, perfumes, ivory works, and sculpture. Buddha is believed to have founded Buddhism here around 528 BCE when he gave his first sermon, "The Setting in Motion of the Wheel of Dharma", at nearby Sarnath.  The city's religious importance continued to grow in the 8th century, when Adi Shankara established the worship of Shiva as an official sect of Varanasi.   Tulsidas wrote his epic poem on Rama's life called Ram Charit Manas in Varanasi. Several other major figures of the Bhakti movement were born in Varanasi, including Kabir and Ravidas.  

Standing on the western bank of India's holiest river Ganges, Varanasi is the oldest surviving city of the world and the cultural capital of India.  Kashi Vishwanath Temple in which is enshrined the Jyotirlinga of Shiva, Vishweshwara or Vishwanath is the temple of the land. Here gravitate the teeming millions of India to seek benediction and spiritual peace by the darshan of this Jyotirlinga which confers liberation from the bondages of maya and the inexorable entanglements of the world. A simple glimpse of the Jyotirlinga is a soul-cleansing experience that transforms life and puts it on the path of knowledge and bhakti.  

Shri Bindu Madhavar Temple is the oldest temple of Lord Shriman Narayana in Kashi. This temple is situated on the banks of Maa Ganga at Panchganga Ghat.   

When Sriman Narayanaa  reached Panchnad Tirtha, he was overwhelmed by the glory of Kashi.  There He  saw an emaciated sage Agnibindu by name,  doing penance at Panchanganga Tirtha. Emperuman presented Himself to the sage in his divine form.  The persistent sage through his penance asked for a divine boon that Emperuman should be present in that place -   Panchaganga Tirtha. Sriman Narayana in fulfillment of the boon appeared as  Bindu Madhav and by His divine presence,  shrine is considered extremely sacred and devotees who take the darshan of Shri Bindu Madhav are blessed with wealth, good health and all their sins are removed.  Those who worshipped will not be destroyed by holocaust even.   The tritha absolves  all sins and  is known as Bindu Tirtha.   Emperuman is worshipped as  Adi Madhav in Satya Yuga, Anand Madhav in Treta Yuga, Sri Madhav in Dwapar Yuga and Bindu Madhav in Kali Yuga. 

The original temple of Shri Bindu Madhav was very large and grand and was once located at the place where the Alamgiri Mosque is today. Sri Bindu Madhav temple was established even before the 5th century AD.    

The Alamgir Mosque or Aurangzeb's Mosque is   located at a prominent site above the Panchaganga Ghat. The ghat has broad steps that go down to the Ganges. The intolerant tyrant Aurangzeb conquered Varanasi in 1669 and destroyed many temples including the Bindu Madhava temple  in 1673 and built the Alamgir mosque on the ruins of the shiva temple of Krittivaseshwara situated in Daranagar, the heart of Varanasi naming  it Alamagir Mosque, in the name of his own honoury title "Alamgir", which he had adopted after becoming the emperor of the Mughal empire. 

However, over years, the  minarets could not withstand the test of time and in the 19th century, an English scholar James Prinsep had to restore them. In 1948 one of the minarets collapsed killing a few people around the time of the floods. Later the government pulled down the other minaret due to security reasons. 

The present day temple of Bindu Madhav is a small one – we have to ascend a few steps to reach the sanctum sanctorum.  A couple of years ago, citing  history books and Varanasi Gazetteer,  petition claiming that Bindu Madhav temple of Lord Vishnu existed at the top of the Panchaganga Ghat along river Ganga, was also destroyed by Aurangzeb and a mosque came up in its place,  was filed in Allahabad High Court.  "Despite the fact that it was a protected national monument looked after by the ASI, the place was misused by some members of the Muslim community," the petitioner said adding , "they also bar Hindus from entering the temple to perform rituals and worship the deity. The petitioners wish to restore the temple, which was destroyed by the Mughal emperor." 

Here are some photos of the Ghats, mosque, the temple and Lord Bindu Madhava – recently had the fortune of visiting Varanasi, have snan at Ganges and worshipping at various temples including Kashi Vishwanatha and Bindu Madhava.

 

adiyen Srinivasa dhasan
Mamandur Veeravalli Srinivasan Sampathkumar
26.7.2024

  

Udayavar Harathi @ Melukote Thirunarayanapuram 2023

 

Harathi - Swami Ramanujar at Melukote Thirunarayanapuram

 

Avani Thiruvathirai 2o23 – Swami Emperumanar Ramanujar @ Melukote Thirunarayanapuram:  https://youtu.be/WzroHEIXwOo

 

கள்ளார்  பொழில்  தென்ன‌ரங்கன்  கமலப் பதங்கள் நெஞ்சில் கொண்ட

நம்மிராமானுசன்  சீலமல்லால்  ஒன்று அறியேன்

Allikkeni bakths - thattu samarpanai

 

When Emperuman has thiruveethi purappadu at Thiruvallikkeni – devotees in front of their homes offer to Emperuman – fruits & flowers

Thiruvallikkeni Kairavini Thirukkulam - Neerazhi mantapam

 

Four pillars lying somewhere in Thiruvallikkeni  pictured here – in the 2^nd is Garudazhwar.  [don’t simply say Sri Parthasarathi Swami temple – say the specific place !]

 

Can you identify the place !  -  answer by 8 pm today !!

 

Ans: to Photo Q this AN 

Many of you could identify what I thought was somewhat difficult, perhaps the water background made it a sitter. 

It is ‘the Neerazhi mantapam’ (the mandapam that lies partially submerged at the very centre) of Kairavini, the sacred pond of Thiruvallikkeni.  The pic in close-up shows the left corner pillars (as you see at the mantap from the koil side, towards east)

 

Adiyen Srinivasdhasan – Srinivasan Sampathkumar
24.7.2024

Sri Parthasarathi Emperuman Jyeshtabisheka Thirumanjanam 2024

வல்வினை என்றால் என்ன.... அவை நீங்கி நன்மை பயக்க என்ன செய்ய வேண்டும் ? அவனடியை பற்றவேண்டும் !!  எம்பெருமான் ஸ்ரீமன் நாரணன் - “வல்வினையைக் கானும் மலையும் புகக் கடிவான்”  வல்வினை எனும் கொடிய  உருத்தெரியாத நிலையையும்  தனது அனுகிரஹத்தால் கண்காணாத இடமான காட்டுக்கு மலைப்பகுதிக்கு ஓட்ட வல்லன். 

For many life become complicated because of their attachment to material things and relationship – for some attachment becomes addiction too – Hinduism as a way of life revels in becoming detached to materialistic World and in doing kainkaryam to Sriman Narayana.

 

Emotional attachment refers to the feelings of closeness and affection that help sustain meaningful relationships over time Psychologists coined the term “attachment theory” in the 1950s to describe the effect of early childhood interactions on personality and behavioral traits throughout life. Specifically, attachment theory focuses on the early interactions between a child and their primary caregiver.  By nature, humans are wired to turn to loved ones for care and comfort. Yet, while there is nothing inherently dysfunctional about wanting to be loved, when this nurturance isn’t provided, we tend to try and find alternative methods to self-soothe. It is at this point that addiction and attachment start to interrelate.  First developed by psychologist John Bowlby in 1958, the attachment theory came about in an effort to understand more about human relationships. Bowlby theorised that the connections we build in childhood are critical to our emotional development, laying the foundations for all relationships in the future. According to Bowlby, individuals can display either secure or insecure attachments to one another – a fact which can offer a huge insight into our past and early experiences. 

Addiction in Medical parlance,  is a state that is characterized by compulsive drug use or compulsive engagement in rewarding behavior, despite negative consequences.  This addiction is bad !  - here addiction is a neuropsychological disorder characterized by a persistent and intense urge to use a drug or engage in a behavior that produces natural reward, despite substantial harm and other negative consequences. Repetitive drug use often alters brain function in ways that perpetuate craving, and weakens (but does not completely negate) self-control.  

For Srivaishnavaites, life is simple, we are attached to the lotus feet of Sriman Narayana and shun the so called pleasures of  materialistic  World.

பொருட்களின் மீது பற்றறுத்தல் வேண்டும் ... ஆனால் அதி முக்கியமானது "தேசப்பற்று".  திருவல்லிக்கேணியில் வாழ்ந்த மஹாகவி சுப்பிரமணிய பாரதியாரின் பாடல்களில் வீரமும், தேசபக்தியும் கமழும்.  இந்தியா முழுவதும் சுதந்திரப் போராட்டங்கள் நடந்து கொண்டிருந்த நேரத்தில் புதுச்சேரியில் பாரதியார்  ஆங்கிலேயர்களின் கையில் சிக்காமல் தங்கி இருந்து 'என்று தணியும் இந்த சுதந்திர தாகம்" என்று வேட்கையை பரப்பி வந்தார்.  அவ்வமயம்  பாரதத் தாய்க்கு ஒரு சிலை செய்ய வேண்டும் என்ற அவரது விருப்பத்தை கூறியிருக்கிறார். 

அங்கிருந்தவர்கள் ஒரு சிற்பியை வரவழைத்து பாரதத் தாய்க்கு சிலை அமைக்குமாறு கேட்டுக் கொண்டார். சிற்பி சிலை தயாரிக்கத் தொடங்கியபோதே ஒரு சந்தேகம் வந்திருக்கிறது. சிலையை ஏழ்மையாக இருப்பது போல் எளிமையாகச் செய்வதா? அல்லது ஆடை ஆபரணங்களுடன் வசதியாக இருக்கும்படி செய்வதா? என்று கேட்டார் சிற்பி.   இதைக் கேட்ட பாரதிக்குக் கடும் கோபம் வந்துவிட்டது. ""என் பாரதத் தாயை ஏழை என்று எப்படிச் சொல்லலாம்? எல்லாச் செல்வங்களும், வளங்களும் என் பாரதத்தாய்க்கு இருக்கத்தானே செய்கின்றன. தங்கம், வைரம், நெல், கோதுமை இவையெல்லாம் எங்கள் நாட்டில் விளையவே இல்லையா? என்றுமே வற்றாத ஜீவநதிகளும், ஆறுகளும் ஓடத்தானே செய்கின்றன. எனவே, என் பாரதத் தாயை மிகுந்த செல்வச் செழிப்போடும், ஆடை, ஆபரணங்களோடும் இருப்பது போலச் செய்யுங்கள்'' என்று கர்ஜித்தாராம் பாரதி.    பாரதத் தாயின் மீது பாரதியார் வைத்திருந்த மதிப்பைக் கண்டு அனைவருமே  சிறிது நேரம் மெய்சிலிர்த்துப்  போயினராம்.  இன்று நாம் காணும் பாரதத் தாய் பாரதியின் விருப்பப்படியே ஆடை, ஆபரணங்களோடு வடிவமைக்கப்பட்டுக் காட்சி தருகிறாள்.

பற்று (attachment) என்பது ஒரு பொருளின் மீதுள்ள அளவில்லா ஈடுபாடு ஆகும். இது முற்றிவிட்டால் பற்று கொண்ட பொருளுக்கு ஒருவர் அடிமையாகவும் (addiction) கூடும். இவ்வுணர்ச்சியின் மிகுதியால் ஒருவர் தான் பற்று கொண்ட பொருளை அடையவோ, காக்கவோ, மறைக்கவோ, வளர்க்கவோ, குறைக்கவோ கூடும். தேசப்பற்று போன்றவை நல்லன .. .. நம் நாட்டினை எப்போதும்  பெருமையுடன் புகழ வேண்டும்.   நாம் வாழும் நாட்டை எக்காரணத்தினாலும்  தரம் தாழ்த்திப் பேசாமல், நிலை உயர்வதற்குப் பாடுபட எண்ணம் கொள்ள வேண்டும்.  நாடுஎப்படிப் போனால் என்ன, நமக்குப் பணம் கிடைக்கிறதா, வேறு ஏதாவது பலன் கிடைக்கிறதா எனச் சுயநலமாக இருப்பதால்தான் நாட்டுக்கு ஏற்படும் அந்நிய அச்சுறுத்துதல்களைவிட உள்நாட்டிலேயே அச்சுறுத்துதல்கள் பெருகிவருகின்றன.   வெளிநாடுகளுக்குப் பயணம் சென்றுவிட்டு அதைப் பற்றி பெருமை பேசுவதைவிட, அந்த அளவுக்கு நம்மை உயர்த்த என்ன செய்ய வேண்டும் எனச் செயல்படுவதுதான் சிறப்பானது.  நாம் இந்தியன் என்பதில் பெருமை கொள்வோம் - நம் நாடு பயனுற வாழ்வோம்.   ஒவ்வோர் இந்தியனும் செயல்களில் ஒழுக்கம், தொழிலில் நேர்மை, கடமைகளைச் சரியாகச் செய்தல், நாகரிகம் - பண்பாடு - பாரம்பரியம் காத்தல், முறையான கல்வி, ஆரோக்கியம் போன்ற நோக்கங்களை மனதில் நிறுத்திச் செயல்படவேண்டும்.  இப்படிச் செய்தால் உலக நாடுகளுக்கெல்லாம் முன்னோடி நாடாக  இந்தியா விளங்க முடியும். அதற்காக ஒவ்வொரு இந்தியனும் முயற்சிக்க வேண்டும்.

எம்பெருமானிடத்திலே ஈடுபடுவதே உண்மையான நல்ல பற்று.  ப்ரஹ்லாதனுக்கு இரணியனும் அவனுடைய ஏவலாளர்களும் எத்தனையோ வகையான தீங்குகளை யிழைத்தார்களெனினும் அவன் திறத்து ஒன்றும் பயன்படவில்லை.  பாம்புகளை விட்டுக் கடிக்க வைத்தார்கள் தீயை வளர்த்தி அதிலே தள்ளினார்கள்; மலைகளில் நின்றும் தலைகீழாக உருட்டினார்கள்; சிங்கம் புலி யானை முதலிய கொடிய விலங்குகளைக் கொண்டு அச்சமுறுத்தினார்கள்; இன்னமும் எத்தனையோ செய்தார்கள். ப்ரஹ்லாதாழ்வான் ஒன்றையேனும் லக்ஷியம் பண்ணவில்லை - அவருக்கு ஸ்ரீமன் நாரணனிடத்திலே  இருந்த  நம்பிக்கையும் பற்றும் சற்றும் அசைக்க இயலாதன. 

இதோ இங்கே ஸ்வாமி  நம்மாழ்வாரின் பெரிய திருவந்தாதி பாசுரம் : 

அடர்ப்பொன்முடியானை ஆயிரம்  பேரானை,

சுடர்கொள் சுடராழியானை, -  இடர்கடியும்

மாதா பிதுவாக வைத்தேன் எனதுள்ளே

யாதாகில் யாதே இனி? 

அடர்ந்த பொன்மயமான திருவபிஷேகத்தையுடையவனும்,  ஸஹஸ்ரநாமங்களால் பிரதிபாதிக்கப்படுபவனும், சந்திர ஸூர்யன் முதலியன சுடர்களையெல்லாம் வென்று விளங்குகின்ற திருவாழியையுடையவனுமான எம்பெருமானை, துக்கங்களைப் போக்கவல்ல தாயும் தந்தையுமாக என்னுடைய இதயத்தினுள்ளே இருத்தினேன்; இனிமேல் எனக்கு என்ன நேர்ந்தாலென்ன? - எந்த விதமான குறையும் வர வாய்ப்பே இல்லை என்கிறார் நம்மாழ்வார்.

‘ஜ்யேஷ்ட’ எனும் சொல்லுக்கு ‘பெரிய’ அல்லது ‘மூத்த’ என்று பொருள் கொள்ளலாம்.  நட்சத்திரங்களில் ‘கேட்டை’  நட்சத்திரம் ‘ஜ்யேஷ்டா’ என்று சம்ஸ்கிருத மொழியில் அழைக்கப்படுகிறது.  திருவரங்கத்தில் ஆனி மாதம் கேட்டை நட்சத்திரத்தில், நம்பெருமாளுக்கு நடைபெறும் சிறப்பு மிக்க பெரிய அபிஷேகமானது ‘ஜ்யேஷ்டாபிஷேகம்' எனும் பெரிய திருமஞ்சனமாகும்.   மிக அற்புதமான வைபவம் இது.  ஸ்ரீரங்கத்தில், பெரியபெருமாள் சந்நிதியில், ஆனித் திருமஞ்சனத்தன்று அதிகாலையில் காவிரி நீர் கொண்டு, நித்தியப்படி முதற்கால பூஜை மற்றும் பொங்கல் நிவேதனம் கண்டருளப்படும்.    

இன்று 22.7.2024 ஆடி திருவோணம் - திருவல்லிக்கேணி திவ்யதேசத்தில் ஸ்ரீபார்த்தசாரதி எம்பெருமானுக்கு ஜ்யேஷ்டாபிஷேகம்.     இந்த சிறப்பு திருமஞ்சனம் எம்பெருமானின் திருமேனிக்கு!.  ஏனைய திருமஞ்சனங்கள் எல்லாம் எம்பெருமான் கவசத்துடன் இருக்கும்போது;   இன்றைய திருமஞ்சனம் சிறப்பாக - கவசங்கள் களைந்த திருமேனிக்கு - கவசங்கள் சுத்தம் செய்யப்படும். பேயாழ்வார் மங்களாசாசனம் செய்தபடி எம்பெருமானின் பொன்மேனியை, அவர்தம் திருஉடம்பில், திருப்பாதங்களில்  -  போர் தழும்புகளை தரிசனம் பண்ணும்போது மெய் சிலிர்க்கும். 

Here are some photos of Sri Parthasarathi Emperuman taken on various dates.

adiyen Srinivasadhasan
Mamandur Veeravalli Srinivasan Sampathkumar
22^nd July  2024.  

Ganga Aarathi at Varanasi - Kasi

 

Enchanting Ganga harathi @ holy Varanasi. Harahar Mahadev

Ayodhya Sarayu glitters

 

 

Ayodhya Sarayu glitters  ~  laser show !!

Hanuman bowing to Sita Mata

 

இருளிடை ஒளிவிடும் மின் என, அரக்கியர் சூழ்ந்திருந்த இடத்தில் கவலையில் ஆழ்ந்த நங்கை சீதாபிராட்டியை சந்தித்து அனுமன் மகிழ்வுரல் (surrealistic)

மாடுகள் மேய்த்திடும் மாயக்கண்ணன்

 

வீடுகள் தோறும் வெண்ணெய் திருடியவன்... ஆய்ச்சியர் அழைக்கும்போது ஓடி ஒளிந்தவன் -  மாடுகள் மேய்த்திடும் மாயக்கண்ணன்

Naimisaranyam Emperuman - நைமிசாரணியத்துள் எந்தாய்

 

நெஞ்சினால்,  நினைந்தும்,  வாயினால் மொழிந்தும்  - நீதியல்லாதன  செய்தும்  .. ..

வந்துன் திருவடியடைந்தேன் நைமிசாரணியத்துள்  எந்தாய்

 

Throughout my life - thinking wickedly, speaking in harsh tones, doing many acts against Dharma, have committed many sins – now am falling at  your feet  O the Lord at Naimisaraniyam  

Sandhya Vanthanam (Maathyahniham) - "பஸ்யேம ஸரதஸ்ஸதம்; ஜீவேம ஸரதஸ்ஸதம்;"

 

மாத்யாஹ்நிஹம் -  இரண்டு கைகளின் விரல்களையும் கோர்த்து அதில் ஒரு இடைவெளி விட்டு அதன் வழியாக சூரியனைப் பார்த்து 

"பஸ்யேம ஸரதஸ்ஸதம்; ஜீவேம ஸரதஸ்ஸதம்;"

 

சூரிய தேவனை நூறாண்டுக் காலம் காண்போமாக !

(அவ்வாறே) நூறாண்டுக் காலம் வாழ்வோமாக !!

நூறாண்டுக் காலம் உற்றார் உறவினருன் கூடிக்குலவுவோமாக !!

 

Sri Rajappa doing Sandhya vanthanam (on boat) travelling at Triveni Sangamam (Ganga Yamuna Saraswati rivers)

22.7.2024

Dakshinaya Punniyakalam - Aani masapiravesam 2024

Four Athenians run away to the forest only to have Puck the fairy make both of the boys fall in love with the same girl. The four run through the forest pursuing each other while Puck helps his master play a trick on the fairy queen. In the end, Puck reverses the magic, and the two couples reconcile and marry.   

A Midsummer Night's Dream is a comedy play written by William Shakespeare in about 1595 or 1596. The play is set in Athens, and consists of several subplots that revolve around the marriage of Theseus and Hippolyta. One subplot involves a conflict among four Athenian lovers.  It is one of Shakespeare's most popular and widely performed plays.  The play’s many role-reversals and changes in appearance are thematically tied to the solstice.

 

Today,  16^th July 2024  marks the birth of Tamil month of ‘Aadi’ ~ it is not simply any other masapirappu, but special as today is Dakshinayana Punyakalam.    In Hindu almanac, ayanam marks the 6 month period – there is Utharayanam and Dakshinayanam describing the movement of Sun to the Summer and winter.  Today’s masa pravesam marks the birth of Aadi masam and the start of Dakshinayanam. 

A solstice is an astronomical event that occurs twice each year (in June and December) as the Sun reaches its highest or lowest excursion relative to the celestial equator on the celestial sphere.   A solstice is an event in which a planet’s poles are most extremely inclined toward or away from the star it orbits.  On our planet, solstices are defined by solar declination—the latitude of Earth where the sun is directly overhead at noon. On Earth, solstices are twice-yearly phenomena in which solar declination reaches the Tropic of Cancer in the north and the Tropic of Capricorn in the south. During the June solstice (marked between June 20 and June 22), solar declination is about 23.5°N (the Tropic of Cancer).

 

thiruvabaranam worn by Ubaya Nachimar

Solstices and shifting solar declinations are a result of Earth’s 23.5° axial tilt as it orbits the sun. Throughout the year, this means that either the Northern or Southern Hemisphere is tilted toward the sun and receives the maximum intensity of the sun’s rays. (The only times of the year when the intensity of the sun’s rays is not unequal are the appropriately named equinoxes. Sometimes, solstices are nicknamed the “summer solstice” and the “winter solstice,” although these have different dates in the Northern and Southern Hemispheres. The summer solstice is the longest day of the year, meaning it experiences the maximum intensity of the sun’s rays and has the most hours of sunlight. The winter solstice is the shortest day of the year and has the fewest hours of daylight. 

Solstices now mark the beginning of winter and summer, but because some ancient cultures only recognized these two seasons (there was no autumn or spring), the solstices occurred in the middle of the season. Solstices are known as midwinter and midsummer for this reason. Since ancient times, many cultures have marked the solstices with holidays and festivals. 

Perhaps the most famous midwinter celebration is the Saturnalia of Ancient Rome. Saturnalia was celebrated the weeks leading up to the actual solstice. Saturnalia was a wild carnival, as well as a time to mark the passing of the seasons. During Saturnalia festivities, Romans enjoyed banquets, gambling, jokes, gifts, and a tradition of usurping strict social structures. At Saturnalia feasts, masters may have served their slaves, and a “King of Saturnalia” could be appointed to manage merrymaking—decreeing that guests must jump in a river or wear outrageous costumes, for instance.  In Finland, midsummer (Juhannus) celebrations include bonfires, saunas, and barbeques. Due to Finland’s proximity to the Arctic, the summer solstice itself can have very little darkness. This makes midsummer in Scandinavia an ideal time for weeklong outdoor music festivals and family vacations.  In Ancient Egypt, the summer solstice signaled the beginning of the new year. Sirius, the brightest star in the night sky, appeared soon after the summer solstice. Egyptian astronomers associated the annual appearance of Sirius with the seasonal flooding of the Nile River, which the civilization depended on for agriculture.  Due to its association with fertility and abundance, midsummer is often associated with romance and marriage. 

Astronomy has been important to people for thousands of years ~ our greatest epic Mahabaratha has references to seasons, eclipses and astronomical events, perfectly recorded.   Finding out time and predicting things by referring to astronomy is strongly inculcated in Hindu culture.  In all our rituals, we do ‘sankalpam’ ~ a formal statement of intent chanted loud  designating the occurrence, its timing and its purpose.  Now it is Kali Yuga and in all sankalps contain the place ‘ Bharatha varshe Bharata kande, Kali yug and  ‘ayana ’ – may not require any greater detail, as we all know that each year is divided into two halves, known as ayana.  The  six month period—either Uttarayana or Dakshinayana.  

Today marks the beginning of Dakshinayana punya kalam.  The angular distance of a heavenly body from the celestial equator will be either negative if the planet is above the northern hemisphere, or positive, in case the planet is above the southern hemisphere. This is also commonly known as a declination or Ayana.  Dakshinayana  is the six-month period between Summer solstice and Winter solstice, when the sun travels towards the South on the celestial sphere. 

All these may sound too confusing for intelligent persons .. .. Sriman Naryana in His vamana avatar accepted gift of land, then grew in such gigantic proportions that His crown ripped through the space and extended beyond the Universe – we, the followers of Sriman Narayana knew His exploits too well and always look at His Lotus feet and there is nothing for us to think of or worry about other than our Saviour ~ the most benevolent Sriman Narayana.  Sri Peyalwar says : 

கழல்தொழுதும் வாநெஞ்சே, கார்க்கடல்நீர் வேலை,

பொழிலளந்த புள்ளூர்திச் செல்வன், - எழிலளந்தங்கு

எண்ணற்கரியானை எப்பொருட்கும் சேயானை,

நண்ணற்கரியானை நாம். 

எம்பெருமான் ஸ்ரீமன்நாராயணன்  - பரந்து விரிந்திருக்கும் கடல் சூழ்ந்த உலகங்களையெல்லாம் அளந்தவன்; அற்புத பெருமிதத்துக்கொப்ப  பெரிய திருவடியை வாஹநமாகக் கொண்டிருப்பவன்;  அளவிட முடியாத எல்லா  ஐச்வரியமும்  மிக்கவன்;  வடிவிலும் குணநலனும் இவ்வளவென்று  அளவிட்டு, நெஞ்சால் கருதி பார்க்கவும் முடியாதபடி அழகு விஞ்சியிருப்பன்;  புலவர்கள் தண்மதி என்றும் வேறு பலவெனவும்,  எந்த வஸ்துவோடும் ஒப்பிட்டுச் சொல்லவொண்ணாதபடி எல்லா வஸ்துக்களுக்கும் அப்பாற்ப்பட்ட வைலக்ஷண்யத்தையுடையவன்;   இவ்வளவு அருமைகள் அனைத்தும் உடையவனாக  பரமபுருஷனுடைய திருவடிகளைத் தொழுவோம், வா நெஞ்சமே! என்றாராயிற்று. 

At Thiruvallikkeni Sri Parthasarathi rightly the One who is Matchless and has no comparisons – had siriya  mada veethi purappadu.  The photos would describe better the beauty of Emperuman that made the garland and ornaments look more beautiful

 
adiyen Srinivasadhasan.
Mamandur Veervalli Srinivasan Sampathkumar
16.7.2024