Sri Parthasarathi Irapathu Uthsavam day 7 : Muthangi
~
Nammalwar Nachiyar thirukolam 2020
இந்த
இல்லற வாழ்க்கையில் எத்தனை எத்தனை சவால்கள்
! - பிரச்னைகள்.. .. தனிமனிதன் படும்பாடுகள் தவிர கடந்த வருஷம் முழுதும் கொரோனா கவலை வேறு !
.. இப்படி பற்பல விஷயங்களை சிந்தித்து, கவலைப்பட்டு, மாறிமாறிப்
பலபிறப்பும் பிறந்து ஸம்ஸாரிகளிலே ஒருவனாய்க் கை கழிந்து போய்க்கொண்டிருக்கின்ற நம்
போன்றோர் அனைவருக்கும் ஒரே திசை, ஒரே நிறை - பெருங்கெழலார் தம் பெருங்கண்மலர்ப் புண்டரீகம் என திருவரங்கத்திலே துயில் கொண்டருளும்
நம்பெருமாளை சரணடைவதே .. எங்கு சென்றாலும் நாம் சேர வேண்டிய இடம் நம் திருவரங்கமே !!
In this beautiful World, there have been times when humanity have been threatened by Wars and diseases. The two World Wars wiped out millions of people, doing economic harm too – the human history is replete with wars and there have been dreaded plagues too .. Corona has been different – it has brought the whole World on its knees harming and threatening them of bleak future. We faced a lockdown of global proportions, scarcity of resources, families away from each other for an indefinite period, and yet, humanity is restless, remorseless.
Pearls are
attractive - Natural Pearls form when an irritant - usually a parasite and
not the proverbial grain of sand - works its way into an oyster, mussel, or
clam. As a defense mechanism, a fluid is used to coat the irritant. Layer upon
layer of this coating, called 'nacre', is deposited until a lustrous pearl is
formed. A cultured pearl undergoes the same process. The only
difference is that the irritant is a surgically implanted bead or piece of
shell called Mother of Pearl. These 'seeds' or 'nuclei' are most often formed
from mussel shells. Quality cultured pearls require a sufficient amount of time
- generally at least 3 years - for a thick layer of nacre to be deposited,
resulting in a beautiful, gem-quality pearl. Lower-quality pearls have often
been 'rushed' out of the oyster too quickly (sometimes a year or less) and have
a too-thin coat of nacre.
Throughout
most of human history, black pearls were
absent. White pearls, fished from the Persian Gulf, the Indian Ocean and
later from the Caribbean, were the desirable norm for jewelry and adornments.
From European royalty to Mughal emperors and modern day fashion designers,
wearing white pearls conveyed status and the status quo. But in warm lagoons in
the southern Pacific Ocean, 1 in 15,000 black-lipped oysters grew a black
pearl. Spanish and Portuguese navigators visited the islands that are now
French Polynesia in the 16th century. The British claimed Tahiti in 1767, the
French a year later. Europeans questing for tropical commodities and
missionaries questing for souls noticed islanders wearing the curious black
gems. There was little overseas demand for the baubles until Tahiti became a
French protectorate in 1843, and black pearls reached French markets. Rarer
than white pearls, they caught the fancy of Empress Eugénie, and an exclusive
trend was born. They were the photo negatives of white pearls — chic,
mysterious and exotic, just like the native people on these islands in the
French imagination.
What a
beauty ! Wonder which Thayar is this ? …. Emperuman in
Archavatharam provides darshan to devotees ~ we need not even go to the temple,
Swami Himself would come on the streets and provide us glorious
darshan. That is the purpose and advantage of divyadesa sthala vasam..
.. on day 7 of Irapathu Uthsavam Swami
Nammalwar is in Nachiyar thirukolam, displaying Parankusa nayika bhavam in her
Thiruvaimozhi verses.
நேர்த்தியாக உடுத்திய அழகான பட்டு, பல அணிகலன்கள், சற்றே கூர்ந்து நோக்கினால் மூக்குத்தி கூட புலப்படும். குத்துக்காலிட்டு அமர்ந்து இருக்கும் இவர் நாயகி அல்ல ~ நாயிகா பாவத்தை வெளிப்படுத்திய சுவாமி நம்மாழ்வார் *மையல்செய்து என்னை மனம் கவர்ந்தானே என்னும் மாமாயனே! என்னும்* ~ அதி ஸ்வரூபலாவண்யமய எம்பெருமானை மோகித்து தன்னை இழந்தவர் நம்மாழ்வார் ~ இந்நிலையிலே அவர் பராங்குச நாயகி. எம்பெருமானுடைய உத்தம புருஷத் தன்மையை அநுஸந்திக்கையாலே அப்பொழுதே அவனைக் கிட்ட வேண்டும்படியான ஆசை கிளர்ந்து, ஆழ்வார் ஆற்றாமை அதிகரித்துத் தாமான தன்மையை இழந்து பிராட்டி நிலைமையடைந்து ‘பராங்குச நாயகி’யானார்.
On day 7 of Irapathu Uthsavam – it is very grand Muthangi for Sri Parthasarathi at Thiruvallikkeni divyadesam. முத்து என்பது உயர்ந்தது, சிறந்தது !, ஆபரணங்களில் பயன்படுத்தப்படும் பொருள். உலகிலேயே பட்டை தீட்டப்படாத பட்டை தீட்ட வேண்டிய அவசியமே இல்லாத ஒரு ரத்தினம் முத்தே ஆகும். எல்லா ரத்தினங்களும் பட்டை தீட்டப்படும் பொழுதுதான் நல்ல பொலிவினைப் பெறும். ஆனால் இயற்கையிலேயே நல்ல பொலிவுடன் கிடைப்பது முத்து ஒன்றுதான். இது இயற்கையில் நீரில் வாழுகின்ற முசெல் (mussel) வகையைச் சேர்ந்த முத்துச்சிப்பி போன்ற சில உயிரினங்களிலிருந்து பெறப்படுகின்றது. மிகப் பழங் காலத்திலிருந்தே முத்து விரும்பி வாங்கப்படும் ஒன்றாக இருந்து வந்துள்ளது. தமிழகத்திலும் பண்டைய பாண்டிநாடுமுத்துக்களுக்குப் பெயர் பெற்றது. தமிழ் நாட்டில், தூத்துக்குடி போன்ற கரையோர நகரங்கள் முத்துக்குளிப்புக்குப் பெயர் பெற்றிருந்தன. இலங்கையிலும், யாழ்ப்பாண அரசுக்குள் அடங்கியிருந்த மன்னார்க் குடாப் பகுதியில் முத்துக்குளிப்பு இடம் பெற்றது. முத்துக்கள் நன்னீரில் உருவானவையா, கடல் நீரில் உருவானவையா, அவற்றை உருவாக்கிய முத்துச்சிப்பி வகை, உருவான பிரதேசம் என்பவற்றைப் பொறுத்து முத்துக்களின் இயல்புகள் வேறுபடுகின்றன.
Nammazhvar
cannot bear separation from Lord Narayana and he imagines himself in the role
of the Lord’s lover and in this role he is Parankusa Nayaki. He also plays the
role of the pining girl’s mother and her friend. As Parankusa Nayaki,
Nammazhvar sends messages to the Lord through birds. In the pangs of
love, Parankusa nayaki could not wait even for a short time, so she sends forth
another batch of birds. She tells the parrots to convey to the Lord, that she
is inconsolable.
31.12. 2020
was day 7 of Irapathu Uthsam - being day 7, Sri
Parthasarathi Swami adorned Muthangi. It is eternal bliss, indeed a feast
to the eyes to have darshan of Paripuranan wearing a dress beautifully woven
with pearls still unable to match the blemishless beauty of Perumal. Swami Nammalwar praises
the Lord at Thiruvarangam, She falls
into thought, faints and recovers;
சிந்திக்கும்
திசைக்கும் தேறும்கை கூப்பும் திருவரங்கத்துள்ளாய்
என்னும்
வந்திக்கும்,
ஆங்கே மழைக்கண்ணீர் மல்க வந்திடாய் என்றென்றே மயங்கும்,
அந்திப்போது அவுணன் உடலிடந்தானே அலைகடல் கடைந்த ஆரமுதே,
சந்தித்துன்
சரணம் சார்வதே வலித்த தையலை மையல்செய்தானே.
இரணியன் கதை நாம் நன்கு அறிந்ததே ... அந்த அந்தி சாயும் மாலைப்பொழுதின் முக்கியத்துவம் நன்கு அறிந்ததே ! நரசிங்க மூர்த்தியாய்த் தோன்றி அந்த சாயங்காலத்தில் இரணியனது உடலைப் பிளந்தவனே! அலையெறிகின்ற கடலைத் தேவர்களுக்காகக் கடைந்தா ஆராவமுதமே! உன்னோடே கலந்து உன் திருவடிகளிலேயே லயிக்கவேணுமென்கிற திடமான அத்யவஸாயங்கொண்ட இப்பெண்பிள்ளையை மதிகெடுத்தவனே! .. .. இவள் உன்னிடத்தில் மையல் கொண்டு, தன்னை இழந்து, உன்னையே சிந்திக்கிறாள், அறிவு அழியா நின்றாள்; திடீரென்று தெளிவு பெறுகின்றாள்; அஞ்சலி பண்ணா நிற்கின்றாள் ; திருவரங்கம் பெரியகோவிலில் கண்வளர்ந்தருளுமவனே! என்கிறாள்; தலைவணங்கா நின்றாள்; அவ்வளவிலே - கண்ணீர் தாரை தாரையாகப் பெருகநின்று, எங்கள் எம்பெருமானே! வாராய் வாராய் என்று பலகாலுஞ் சொல்லி (வரக்காணாது) மோஹிக்கின்றாள். - என உரைக்கின்றார் ஸ்வாமி நம்மாழ்வார்.
Here are some photos taken during yesteryears and one photo taken (mobile photo) inside the temple. To me, Jan 1 is just another day – but if thoughts and belief is that it heralds a new beginning and heralds hopeful new phase of people lives becoming peaceful without fears of Covid, let us welcome it with open heart.
Mamandur Veeravalli Srinivasan Sampathkumar
1.1.2021
பாசுர விளக்கம் : கட்டற்ற சம்பிரதாய களஞ்சியம் : திராவிட வேதா இணையம்.
No comments:
Post a Comment