Thirukachi ~ Dusi Mamandur Sri Lakshmi Narayanar Thirukovil 2018

The World famous Mamallapuram (Mahabalipuram) is in the present day Kanchipuram District.  Though lengthy, this is a post on my native village Dusi Manandur and the temple of Sri Sundaravalli sametha Sri Lakshmi Narayanar.

மாமல்லபுரம் பல்லவர் நமக்கு அளித்த சிறப்பு.  முக்கியமாக அதனது சிற்பங்கள், குடைவரை கோவில்கள், கடற்கரையோரத்தில் உள்ள  அழகிய கற்கோயில் - இவை எல்லாம் மகேந்திரன் – மாமல்லன்  காலத்தவை.   அதுவும் கடற்கரை கோவில் -  குன்றுகளிலிருந்து கற்களைப் பெயர்த்துக் கொண்டு வந்து கட்டப்பட்ட கோயில். சமுத்திர ராஜனுடைய தலையில் சூட்டப்பட்ட அழகிய மணிமகுடத்தைப் போல் விளங்குகிறது.  நகரத்தின் நடுவே மூவுலகும் அளந்த பெருமாள் சயனித்திருக்கும் விண்ணகரக் கோயில்.   பரமேசுவர பல்லவன் திருப்பணி செய்த விண்ணகரம் அது. திருமங்கையாழ்வார் இந்தக் கோயிலுக்கு வந்து ஸ்தலசயன பெருமாளை மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்.  அவருடைய காலத்திலே பல்லவ சாம்ராஜ்யம் பெருகி வளர்ந்த சிறப்புடன் விளங்கியது என்பதையும் மாமல்லபுரம் செல்வம் கொழிக்கும் துறைமுகமாக விளங்கியது என்பதையும்  “புலன்கொள் நிதிக்குவையொடு,  புழைக்கை மா களிற்றினமும்;  நலங்கொள் நவமணிக் குவையும்;   சுமந்தெங்கும் நான்றொசிந்து,  கலங்கள் இயங்கும் மல்லைக்,  கடல் மல்லைத் தலசயனம் -  வலங்கொள் மனத்தாரவரை,  வலங்கொள் என் மட நெஞ்சே!     என்ற பாசுரத்தில் மூலம் அறியலாம். 

திருமங்கையாழ்வாரின் காலத்துக்குப் பிற்பட்ட நூறாண்டுக் காலத்தில் பல்லவ சாம்ராஜ்ய சூரியன் அஸ்தமித்துவிட்டது. ‘கல்வியில் இணையில்லாத காஞ்சி’ மாநகரின் சிறப்பும் குறைந்து விட்டது. ‘கலங்கள் இயங்கும் கடல் மல்லை’யின் வர்த்தக வளமும் குன்றி வந்தது. ஆனால் தமிழகத்துக்கு அழியாப் புகழ் அளிப்பதற்கென்று அமைந்த அந்த அமர நகரத்தின் அற்புதச் சிற்பக் கலைகளுக்கு மட்டும் எந்தவிதக் குறைவும் நேரவில்லை. பாறைச் சுவர்களில் செதுக்கப்பட்ட சித்திர விசித்திரமான சிற்பங்களும் குன்றுகளைக் குடைந்து எடுத்து அமைத்த விமான ரதங்களும் முந்நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் அவற்றை அமைத்த காலத்தில் விளங்கியது போலவே இன்றைக்கும் புத்தம் புதியனவாக விளங்கின. பண்டங்களை ஏற்றுமதி செய்வதற்காக வந்த வர்த்தகர்களின் கூட்டத்தைக் காட்டிலும் சிற்பச் செல்வங்களைக் கண்டு களித்துப் போவதற்காக வந்த ஜனக் கூட்டம் அதிகமாயிருந்தது.

மாமல்லபுரத்து வீதிகளின் வழியாக இரட்டைக் குதிரைகள் பூட்டிய அழகிய விமான ரதம் ஒன்று சென்றது. குதிரைகளின் அலங்காரங்களும், ரதத்தின் வேலைப்பாடுகளும், பொன் தகடு வேய்ந்து மாலை வெயிலில் மற்றொரு சூரியனைப் போல் பிரகாசித்த ரதத்தின் மேல் விதானமும் அதில் இருந்தவர்கள் அரச குலத்தினராயிருக்க வேண்டும் என்பதை உணர்த்தின.  ஆம்; அந்தப் பொன் ரதத்தின் விசாலமான உட்புறத்தில் அரசகுலத்தினர் மூவர் அமர்ந்திருந்தார்கள். அவர்களில் ஒருவன் தான், வீராதி வீரனும் சுந்தர சோழரின் மூத்த குமாரனுமான ஆதித்த கரிகாலன். மிக இளம்பிராயத்திலேயே இவன் போர்க்களத்துக்குச் சென்று செயற்கரும் வீரச் செயல்கள் புரிந்தான். பின்னர், தொண்டை மண்டலத்தை இரட்டை மண்டலத்துக் கன்னர தேவனுடைய ஆதிக்கத்திலிருந்து முழுதும் விடுவிக்கும் பொருட்டு ஆதித்த கரிகாலன் வடநாட்டுக்குப் பிரயாணமானான். அங்கேயும் பல போர்க்களங்களில் செயற்கரும் வீரச் செயல்களைப் புரிந்தான். இரட்டை மண்டலத்துப் படைகளை வட பெண்ணைக்கு வடக்கே துரத்தியடித்தான். மேலும் வடதிசையில் படையெடுத்துச் செல்வதற்குப் படை பலத்தைப் பெருக்கிக் கொள்ளுதல் அவசியமாயிற்று. ஆதலின் காஞ்சியில் வந்து தங்கிப் படை திரட்டவும் மற்றும் படையெடுப்புக்கு அவசியமான ஆயுத தளவாடங்களை உற்பத்தியும் செய்தான்  (அமரர் கல்கியின் 'பொன்னியின் செல்வன்)

The glorious temple of Lord DEvathirajar is in Thirukachi – officially ‘Kanchipuram’, the ancient capital of the Pallava kingdom, is situated around 78 kms from Chennai.      The state of civilization of a people is judged by its architecture.  Mamallapuram of yore is one classic place revealing high state of excellence in the architectural arts at any age and in any country, we may assume as a sine qua non, that the people likewise had advanced considerably in civilization.

The capital city of the Pallavas occupies a very prominent place in the ancient history of Southern India, and has been regarded from early times as one of the seven sacred places  of India.  Besides the high proficiency in the arts, the Pallava Kings   were renowned for their learning,  skill in warfare, and personal valour .  The historian traveler Hiuen Thsang (640 A.D.) found numerous temples throughout the portion of his route which lay through this country.   Numerous inscriptions bear similar evidence, and the masses of inscribed documents which have been collected,  and are still accumulating, enable us to judge with a fair approximation, of the liberal  patronage bestowed by the Pallavas on learning, and the architectural arts, from the earliest times of which we have at present any recorded knowledge of them.

              It is but reasonable to suppose that a people who had attained such power and culture, would, in common with other races of which we have fuller information - have free communication with western nations. That there were trading relations between the East and West.  We know from the finding of coins, and other sources, that the Bomans had trading communication with the Pallavas. The place has  from a very early date been noted for the number and beauty of its temples. Considering the early date of the Mamalla  rathas, it was hardly to be expected that any buildings could have withstood the ravages of time and violence from an earlier period.   [Pallava Architecture – Alexander Rea 1909]

The Pallava Empire was the largest and most powerful South Asian state in its time, ranking as one of the glorious empires of world history. The Pallavas gained prominence after the eclipse of the Satavahana dynasty.   The history of Pallavas depicts continued war of ascendance with Chalukya empire.   Pallava Kings were patrons of Srivaishnavism and built many temples for Sriman Narayana.  Pallavas for a major part of their tenure ruled from Kanchi.    From ancient times, our lives are intrinsically mingled with temples which are the torch bearers of our glorious heritage – the hindu way of life. Obeisance to God, Acharyas and those involved in temple work is our primordial duty.  Kanchipuram has been the repository of many magnificent temples. There are several big temples and for Vaishnavaites “PerumalKovil” would mean the temple of Lord Devarajar – AthigiriArulalar.

Temples in kanchipuram are torchbearers of the glorious heritage of the Kanchipuram District and are repositories of the magnificient art forms that evolved over several centuries. The city famous for silk sarees is called as "City of 1000 Temples" and a famous Sanskrit poem ascribes it as ‘nagareshukanchi’ – the best of the cities. One of the oldest cities in South India, this has been a learning centre for linguists. It reached its pinnacle of glory during the regime of Pallava dynasty and served as its capital. This area is also known as thondaimandalam in tune with Thondaimans who ruled this land and have had constructed many temples of yore.

There are many important places in and around Kanchipuram and as you travel from Kanchi to Vandavasi / Cheyyar, you would cross the SalaiKinaru (from where thirumanjanatheertham for Devarajar was brought), Iyengarkulam, Palar bridge, Dhoosi, you would come to the hamlet ‘Mamandur’ – known as Dhoosi Mamandur due to its proximity to Dusi. This village has a big reservoir and is about 3 km away from Palar and about 8-9 km away from Kanchipuram. Legend has it that Lord VaradharajaPerumal used to visit this place on every Chitra Pournami day.  Though not much of water could be found in Palar these days, it is a river which rises in Kolar and flows through Andhra and enters Tamilnadu before confluencing into Bay of Bengal at Vayalur. One of its main tributaries is Cheyyar river.

In the Mamandur village stands the majestic grandeur Lord Arulmigu Sundaravalli Thayar samedha Lakshmi Narayana Perumal. This is a temple of more than 300 years old and has rich history with many vidhwans hailing from this place. Many Sampradhaya periyavars have told that many of the Nalayira Divyaprabandha adhikaris hailed from this hamlet of DhusiManandur. The temple is not big and during my visit few years back, it certainly was craving for immediate renovation.

The temple though was maintained very well and the Idols were decorated beautifully, thanks to the efforts of Battar. It is apparent that this village which should have shone in splendour had lost its sheen over the years as many had sought greener pastures and shifted to Chennai and thence to various other cities. Probably not many maintain their links to their ancestral roots.

The temple houses Lord Lakshmi Narayanar who is in sitting posture with Lakshmi devi on his lap. Thayar thirunamam is ‘SundaravalliThayar’ and has an individual sannadhi. There are beautiful idols of Sadagopar (Nammalwar), Kaliyan (ThirumangaiAzhwar), Udayavar (Ramanujar) and Varavaramuni (Swami Manavalamamunigal) and  Vetri Aanjaneyar.

Inscription states that ‘samprokshanam’ was conducted way back in 1950 and not much renovation  took  place thereafter. The Balalayam (vedic initiation of the renovation work) was conducted on 25^th March 2010 and with the active involvement of some families belonging to the Temple,   Maha Samprokshanam was held  on 5^th Sept. 2010.  Hundreds of people with lineage of this village descended on that day at the Temple and witnessed the Samprokshanam which was conducted in the presence of the Two great Saints – Sreemath Paramahamsa Appan Parakala Ramanuja Embaar Jeeyar Swami and Sree Govinda Yathiraja Jeeyar Swami, both hailing from Sriperumpudur. 

(Arulmigu Lakshmi Narayanar - Moolavar)

(Arulmigu Lakshmi Narayanar - Uthsavar)

(ArulmiguSundaravallithayar)

(Sri Andal)

(Swami Nammalwar,  Udayavar, Kaliyan)

(Sri Vetri Aanjaneyar)

ஸ்ரீமதேராமானுஜாயநம :

ஸ்ரீமன்நாராயணனை வணங்கும் ஸ்ரீவைஷ்ணவத்தில் எம்பெருமான் திருக்கோவில்களில் அர்ச்சை  நிலையில் வாத்சல்ய சௌசீல்யனாய் அருள்பாலிக்கிறார். தொண்டைமண்டலத்தில் காஞ்சியில் பல திவ்யதேசங்கள் உள்ளன. நகரேஷுகாஞ்சி என கோவில்களுக்கு பிரசித்தியான காஞ்சிநகரில் இருந்து சுமார் ஒன்பதுகி.மீ.  தொலைவில் அமைந்துள்ள சிற்றூர்நமது “மாமண்டூர்”. மாவண்டூர் மருவி அருகில் உள்ள தூசியுடன் இணைந்து தூசிமாமண்டூர் ஆனது.  இங்கே உள்ள சிறியகுன்றின் மீது பல்லவமன்னன் மகேந்திர பல்லவனின் கல்வெட்டு உள்ளது. திவ்யதேசங்கள் பலஇருந்தாலும் ஒவ்வொருவருக்கும் தாங்கள் பிறந்த மண்ணும் ஊரும் பெருமைக்கு உரியன அல்லவா! அரசாணிப்பாறை என்ற ஆறு அருகிலுள்ள பெரியஏரியிலிருந்து பாய்ந்து ஊருக்கு வளம் சேர்க்கிறது.

தூசி, மாமண்டூர் – இவ்விரண்டும் முறையேசடகோபுரம், மனவாளபுரம் எனபழங்காலத்தில் வழங்கப்பட்டதாக ஸ்ரீகோவிந்தயதிராஜஜீயர் சுவாமி தமது மங்களாசாசனத்தில் குறிப்பிட்டுஉள்ளார். மறைஓதும் அந்தணர்கள் பலர் வாழ்ந்த இப்புண்ணிய பூமியில்  ஸ்ரீலக்ஷ்மிநாராயண பெருமாள் கோயில்அமைந்துள்ளது. வைகானச ஆகமத்தின்படி உள்ள         இக்கோவிலில் மூலவர் ஸ்ரீலக்ஷ்மிநாராயணர் தமதுமடியில் லக்ஷ்மிதேவியை இறுத்தி இடக்கையால் அணைத்து எழுந்து அருளியுள்ளார். உத்சவர் சதுர்புஜங்களுடன் சங்குசக்ரம் ஏந்தி சேவைசாதிக்கிறார். தாயார் ஸ்ரீசுந்தரவல்லி மிகஅழகாக எழுந்து அருளிஉள்ளார். தவிரஆண்டாள், நம்மாழ்வார்,  கலியன், உடையவர், மணவாளமாமுனிகள் விக்ரஹங்களும் உள்ளன.

இவ்வாறு சீர்மைவாய்ந்த மாமண்டூரில் விக்ருதிவருஷம் ஆவணிமாசம் (ஞாயிறு : 05/09/2010 அன்று) காலை 0630 மணி அளவில் ஸ்ரீசுந்தரவல்லி சமேத ஸ்ரீலக்ஷ்மிநாராயணப்பெருமாள் கோவில் சம்ப்ரோக்ஷணம் விமரிசையாய் நடைபெற்றது. ஸ்ரீமத் பரமஹம்ச அப்பன் பரகாலராமானுஜ எம்பார்ஜீயர் சுவாமி, ஸ்ரீபெரும்புதூர் ஸ்ரீகோவிந்த யதிராஜஜீயர் சுவாமி, ஸ்ரீபெரும்புதூர் என இரண்டு  யதிசார்வ பௌம மகான்கள் எழுந்து அருளி இருந்து சிறப்பித்தனர்.

Samprokshanam was  indeed a memorable occasion.  I also have the lineage to this village though our ancestors had left the village quite few years back and do not own any land or house here.  Recently on 16^th June 2018  had the fortune of visiting our village and had good darshan at Sri Lakshmi Narayana Perumal Temple and here are some photos.

The construction of a Ramanuja koodam is progressing on the house lying just infront of the temple.  Sri Kuppuswami Iyengar has donated the land and has initiated the construction.  A trust managed by the people belonging to this wonderful place has been formed and already many have made handsome contributions.  In an year or less than that, there will be a proper place to house those visiting the village for darshan at our temple.  The work is well coordinated by Mr Govindarajan and the Trust has a Bank a/c with Bank of India Kanchipuram Branch too, to which contributions are welcome.

Adiyen Veeravalli Srinivasadhasan.

(Mamandur Srinivasan Sampathkumar)