Enga ooru Mamanduru !! .. .. Sri Sundaravalli Thayar samedha Lakshmi Narayana Perumal Thirukovil

Greetings to all of you on the eve of the 72nd Republic Day of the world's largest and most vibrant democracy. In this land of ours, enriched by diversity, with many festivals, our national festivals are celebrated by everyone with great patriotic fervour. We celebrate the national festival of the Republic Day with enthusiasm and express our respect for the national flag, and our faith in the Constitution.   Seventy-one years ago, on this very day, we the people of India adopted, enacted and gave to ourselves a unique Constitution. .. .. starting sentences from the speech of our Honble President.  

Though India became a free nation on August 15, 1947, it declared itself a Sovereign, Democratic and Republic state with the adoption of the Constitution on January 26, 1950. A salute of 21 guns and the unfurling of the Indian National Flag by Dr. Rajendra Prasad heralded the historic birth of the Indian Republic on that day. Thereafter 26th of January was decreed a national holiday and was recognised as the Republic Day of India. The Constitution gave the citizens of India the power to choose their own government and paved the way for democracy.    

Today provided  a blissful  opportunity to have darshan at my native village - .   though lengthy, this is a post on my native village Dusi Manandur situate at Vembakkam Taluk, Thiruvannamalai District (actually very close to Kanchipuram)  and the temple of Sri Sundaravalli sametha Sri Lakshmi Narayanar.

மாமல்லபுரம் பல்லவர் நமக்கு அளித்த சிறப்பு.  முக்கியமாக அதனது சிற்பங்கள், குடைவரை கோவில்கள், கடற்கரையோரத்தில் உள்ள  அழகிய கற்கோயில் - இவை எல்லாம் மகேந்திரன் – மாமல்லன்  காலத்தவை.   அதுவும் கடற்கரை கோவில் -  குன்றுகளிலிருந்து கற்களைப் பெயர்த்துக் கொண்டு வந்து கட்டப்பட்ட கோயில். சமுத்திர ராஜனுடைய தலையில் சூட்டப்பட்ட அழகிய மணிமகுடத்தைப் போல் விளங்குகிறது.  நகரத்தின் நடுவே மூவுலகும் அளந்த பெருமாள் சயனித்திருக்கும் விண்ணகரக் கோயில்.   பரமேசுவர பல்லவன் திருப்பணி செய்த விண்ணகரம் அது. திருமங்கையாழ்வார் இந்தக் கோயிலுக்கு வந்து ஸ்தலசயன பெருமாளை மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்.  அவருடைய காலத்திலே பல்லவ சாம்ராஜ்யம் பெருகி வளர்ந்த சிறப்புடன் விளங்கியது என்பதையும் மாமல்லபுரம் செல்வம் கொழிக்கும் துறைமுகமாக விளங்கியது என்பதையும்  “புலன்கொள் நிதிக்குவையொடு,  புழைக்கை மா களிற்றினமும்;  நலங்கொள் நவமணிக் குவையும்;   சுமந்தெங்கும் நான்றொசிந்து,  கலங்கள் இயங்கும் மல்லைக்,  கடல் மல்லைத் தலசயனம் -  வலங்கொள் மனத்தாரவரை,  வலங்கொள் என் மட நெஞ்சே!     என்ற பாசுரத்தில் மூலம் அறியலாம்.   

திருமங்கையாழ்வாரின் காலத்துக்குப் பிற்பட்ட நூறாண்டுக் காலத்தில் பல்லவ சாம்ராஜ்ய சூரியன் அஸ்தமித்துவிட்டது. ‘கல்வியில் இணையில்லாத காஞ்சி’ மாநகரின் சிறப்பும் குறைந்து விட்டது. ‘கலங்கள் இயங்கும் கடல் மல்லை’யின் வர்த்தக வளமும் குன்றி வந்தது. ஆனால் தமிழகத்துக்கு அழியாப் புகழ் அளிப்பதற்கென்று அமைந்த அந்த அமர நகரத்தின் அற்புதச் சிற்பக் கலைகளுக்கு மட்டும் எந்தவிதக் குறைவும் நேரவில்லை. பாறைச் சுவர்களில் செதுக்கப்பட்ட சித்திர விசித்திரமான சிற்பங்களும் குன்றுகளைக் குடைந்து எடுத்து அமைத்த விமான ரதங்களும் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னால் அவற்றை அமைத்த காலத்தில் விளங்கியது போலவே இன்றைக்கும் புத்தம் புதியனவாக விளங்கி வருகின்றன.   

The glorious temple of Lord DEvathirajar is in Thirukachi – officially ‘Kanchipuram’, the ancient capital of the Pallava kingdom, is situated around 78 kms from Chennai.      The state of civilization of a people is judged by its architecture.  Mamallapuram of yore is one classic place revealing high state of excellence in the architectural arts at any age and in any country, we may assume as a sine qua non, that the people likewise had advanced considerably in civilization.  

The capital city of the Pallavas occupies a very prominent place in the ancient history of Southern India, and has been regarded from early times as one of the seven sacred places  of India.  Besides the high proficiency in the arts, the Pallava Kings   were renowned for their learning,  skill in warfare, and personal valour .  The historian traveler Hiuen Thsang (640 A.D.) found numerous temples throughout the portion of his route which lay through this country.   

The Pallava Empire was the largest and most powerful South Asian state in its time, ranking as one of the glorious empires of world history. The Pallavas gained prominence after the eclipse of the Satavahana dynasty.   The history of Pallavas depicts continued war of ascendance with Chalukya empire.   Pallava Kings were patrons of Srivaishnavism and built many temples for Sriman Narayana.  Pallavas for a major part of their tenure ruled from Kanchi.    From ancient times, our lives are intrinsically mingled with temples which are the torch bearers of our glorious heritage – the hindu way of life. Obeisance to God, Acharyas and those involved in temple work is our primordial duty.  Kanchipuram has been the repository of many magnificent temples. There are several big temples and for Vaishnavaites “PerumalKovil” would mean the temple of Lord Devarajar – AthigiriArulalar. Temples in kanchipuram are torchbearers of the glorious heritage of the Kanchipuram District and are repositories of the magnificient art forms that evolved over several centuries. The city famous for silk sarees is called as "City of 1000 Temples" and a famous Sanskrit poem ascribes it as ‘nagareshukanchi’ – the best of the cities.   

There are many important places in and around Kanchipuram and as you travel from Kanchi to Vandavasi / Cheyyar, you would cross the SalaiKinaru (from where thirumanjanatheertham for Devarajar was brought), Iyengarkulam, Palar bridge, Dhoosi, you would come to the hamlet ‘Mamandur’ – known as Dhoosi Mamandur due to its proximity to Dusi. This village has a big reservoir and is about 3 km away from Palar and about 8-9 km away from Kanchipuram. Legend has it that Lord Varadharaja Perumal used to visit this place on every Chitra Pournami day.  Though not much of water could be found in Palar these days, it is a river which rises in Kolar and flows through Andhra and enters Tamilnadu before confluencing into Bay of Bengal at Vayalur. One of its main tributaries is Cheyyar river. 

In the Mamandur village stands the majestic grandeur Lord Arulmigu Sundaravalli Thayar samedha Lakshmi Narayana Perumal. This is a temple of more than 300 years old and has rich history with many vidhwans hailing from this place. Many Sampradhaya periyavars have told that many of the Nalayira Divyaprabandha adhikaris hailed from this hamlet of DhusiManandur. The temple is not big and during my visit few years back, it certainly was craving for immediate renovation.  It is apparent that this village which should have shone in splendour had lost its sheen over the years as many had sought greener pastures and shifted to Chennai and thence to various other cities. Probably not many maintain their links to their ancestral roots.  

The temple houses Lord Lakshmi Narayanar who is in sitting posture with Lakshmi devi on his lap. Thayar thirunamam is ‘Sundaravalli  Thayar’ and has an individual sannadhi. There are beautiful idols of Sadagopar (Nammalwar), Kaliyan (ThirumangaiAzhwar), Udayavar (Ramanujar) and Varavaramuni (Swami Manavalamamunigal) and  Aravanaikkum  Aanjaneyar.   

Inscription states that ‘samprokshanam’ was conducted way back in 1950 and not much renovation  took  place thereafter. The Balalayam (vedic initiation of the renovation work) was conducted on 25^th March 2010 and with the active involvement of some families belonging to the Temple,   Maha Samprokshanam was held  on 5^th Sept. 2010.  Hundreds of people with lineage of this village descended on that day at the Temple and witnessed the Samprokshanam which was conducted in the presence of the Two great Saints – Sreemath Paramahamsa Appan Parakala Ramanuja Embaar Jeeyar Swami and Sree Govinda Yathiraja Jeeyar Swami, both hailing from Sriperumpudur.  

ஸ்ரீமன் நாராயணனை வணங்கும் ஸ்ரீவைஷ்ணவத்தில் எம்பெருமான் திருக்கோவில்களில் அர்ச்சை  நிலையில் வாத்சல்ய சௌசீல்யனாய் அருள்பாலிக்கிறார். தொண்டைமண்டலத்தில் காஞ்சியில் பல திவ்யதேசங்கள் உள்ளன. நகரேஷுகாஞ்சி என கோவில்களுக்கு பிரசித்தியான காஞ்சிநகரில் இருந்து சுமார் ஒன்பதுகி.மீ.  தொலைவில் அமைந்துள்ள சிற்றூர் நமது “மாமண்டூர்”. மாவண்டூர் மருவி அருகில் உள்ள தூசியுடன் இணைந்து தூசிமாமண்டூர் ஆனது.  இங்கே உள்ள சிறியகுன்றின் மீது பல்லவமன்னன் மகேந்திர பல்லவனின் கல்வெட்டு உள்ளது. திவ்யதேசங்கள் பல இருந்தாலும் ஒவ்வொருவருக்கும் தாங்கள் பிறந்த மண்ணும் ஊரும் பெருமைக்கு உரியன அல்லவா! அரசாணிப்பாறை என்ற ஆறு அருகிலுள்ள பெரியஏரியிலிருந்து பாய்ந்து ஊருக்கு வளம் சேர்க்கிறது.  

தூசி, மாமண்டூர் – இவ்விரண்டும் முறையே  சடகோபுரம், மனவாளபுரம் என  பழங்காலத்தில் வழங்கப்பட்டதாக ஸ்ரீகோவிந்த யதிராஜஜீயர் சுவாமி தமது மங்களாசாசனத்தில் குறிப்பிட்டு உள்ளார். மறைஓதும் அந்தணர்கள் பலர் வாழ்ந்த இப்புண்ணிய பூமியில்  ஸ்ரீலக்ஷ்மிநாராயண பெருமாள் கோயில் அமைந்துள்ளது. வைகானச ஆகமத்தின்படி உள்ள         இக்கோவிலில் மூலவர் ஸ்ரீலக்ஷ்மிநாராயணர் தமது மடியில் லக்ஷ்மிதேவியை இறுத்தி இடக்கையால் அணைத்து எழுந்து அருளியுள்ளார். உத்சவர் சதுர்புஜங்களுடன் சங்குசக்ரம் ஏந்தி சேவை  சாதிக்கிறார். தாயார் ஸ்ரீசுந்தரவல்லி மிக அழகாக எழுந்து அருளிஉள்ளார். தவிர  ஆண்டாள், நம்மாழ்வார்,  கலியன், உடையவர், மணவாளமாமுனிகள் விக்ரஹங்களும் உள்ளன.   

Today (26.1.2021)   had the fortune of visiting our village and had good darshan of Varshika uthsavam and thirumanjanam of Sri Sundaravalli thayar and Sri Lakshmi Narayana Perumal.  In front of the temple now stands the well constructed Ramanuja koodam donated by   Sri Kuppuswami Iyengar and many others of the Trust.   There are quite a few who are actively engaged and ensuring that for every uthsavam people come in large numbers and that daily pooja and other kainkaryams are taking place well.   Appreciate the good work of all those involved especially Sri Govindarajan. 

Post almost a repeat of my earlier one with photos taken this day.. .. 

பொலிக ! பொலிக !! பொலிக !!!

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்

 

adiyen  Srinivasadhasan.
(Mamandur Veeravalli Srinivasan Sampathkumar)
26.1.2021