ஆச்சர்யசக்தியுக்தன் என்ன ஒரு அழகான சொல்லாடல் ! எம்பெருமான்
கிரிஷ்ணாவதாரத்திலே பல சமயங்களில் தான் ஒரு யுகபுருஷன் என்பதை வெளிப்படுத்தினான். திருவாய்ப்பாடியிலே வளரும்போது, மண்ணை தின்றதற்க்காக
யசோதையானவள் மிரட்ட, பயந்தவன்போலே நடித்த கண்ணபிரான், தனது வாயை திறந்து அன்னைக்கு
காண்பிக்க, அங்கே அவள் அகில உலகங்களையும் கண்டு பிரமித்து தன்னருகே உள்ள அணைத்து பெண்டிருக்கும்
அப்பேற்றை அளித்து, அவர்கள் அனைவரும், இவன்
ஸாமாந்யனான இடைப்பிள்ளையல்லன்; ஸாக்ஷாத் பரமபுருஷனே இப்படிவந்து அவதரித்துள்ளான் என்று கொண்டாடிக் கூறினார்கள்.
எம்பெருமானுடைய பல்லாயிர திருநாமங்களை கூவி 'கோவிந்தா!, மாதவா!, கேசவா!, நாராயணா!, கண்ணா!, மதுசூதனா, ஹ்ரிஷீகேசா' எனப்பாடி ஆனந்தித்து அவனை அவனுறையும் பல்வேறு கோவில்களில் சென்று சேவித்து,
அவனது உத்சவங்களில் வாகன சேவைகளில் கண்டு இன்புறுகிறோம். இதோ இங்கே திருமயிலை மாதவப்பெருமாள்
திருத்தேர் வைபவம் 2019.
In the capital of
Tamil Nadu is the pristine Temple of Sri Parthasarathi Swami at
Thiruvallikkeni. In the palmy days of Madras at the end of the 17th
century, when the southern city was the chief British settlement in Hindustan
and the principal mart for European and native goods, the East India Company's
ships outward bound for the Coast and
Bay' timed their arrival for the middle of the year, when fine weather was
assured and a constant southerly breeze bore them northward from Ceylon.
Though not the earliest
British settlement in the Indian Peninsula, Madras possessed a peculiar
interest as constituting, with the exception of the insignificant site at
Armagon, the first territorial acquisition by the English in Hindustan. It
enjoyed the distinction of being the oldest of the three presidential cities,
and for a considerable period it was the only fortified stronghold belonging to
the East India Company. When English
colony settled here, the town sprung up outside. The personal necessities of the numerous colonists
had to be supplied, and purveyors and bazarmen and workmen made themselves
readily available for the supply. The requirements in respect of the Company's
mercantile business were yet greater. The Company's agents wanted not only
native employees in their office— ‘dubashes’,
'shroffs', clerks, interpreters, porters and peons, as also wholesale buyers of
the cloth and other articles that they imported from England for sale.
Much earlier to these
occurrences – the places of Thiruvallikkeni and Thirumylai thrived. It is a place that predates British rule by
several centuries; it was occupied by the Portuguese in 1523, which lasted until 1749, later falling into the hands of the British East India
Company. It is “Mylapore” [Thiru
Mayilai], a cultural hub; one of the
oldest residential parts of the city, also known as VEdapuri and Mayurapuri.
Thirumayilai has the
avathara sthalam of Sri Peyalwar at Arundale Street – nearer is Sri Madhava
Perumal thirukovil. Mylai is famous for
Sri Kapaleeswarar temple which is connected with the S'aivite Nayanmars. The famous Saivaite trio - Appar, Sambandar
and Sundarar, who lived in the 7th & 8th centuries have sung above
Mylapore. Appar, the eldest of the three
and a contemporary of Mahendravarman I (600-630 A. D.) & Sambandar calls it
as ‘Madamayilai*, in his famous Poompavai Padikam. Besides this, he mentions a number of
festivals that were held in the temple on
various occasions. There are some who try to connect Thirumylai with
Christianity. However, many scholars
like Dr. Burnell, W. K. Phillips, James
Hough, have questioned the authenticity as according to them the story of Saint
Thomas’ visit to Mylapore, and in fact, to South India, has no
historical basis, whatsoever. Thus Lev. James Hough, the historian of
Christianity in India, wrote that the visit of Saint Thomas to South India is
‘most improbable* and ‘is unsupported by the faintest vestige of authentic
history.’ The critics of the tradition maintain that it was a late invention of the local Christians to
show it as a proof of their orthodox descent.
(** The early history of Madras Region ~ Dr KV Raman)
One would be
surprised to find so many temples in small lanes and bylanes of
Thirumayilapuri. As one crosses, the
Hamilton Bridge, is the famous ‘Sri
Mylai Madhava Perumal Thirukovil’ and
behind this is ‘ Mundagakanni Amman temple’.
At Madhava Perumal temple, the Presiding deity is in a sitting posture
hailed as Sri Madhavar and His consort is Amirthavalli. The Uthsavar idol of Sri Madhavar is extremely beautiful.
பெரியாழ்வார் இவ்வாறாக
மாயக்கண்ணன் ஜனித்து வளர்ந்த பால்யத்தை அனுபவிக்கிறார்.
வாயுள் வையகம் கண்ட
மடநல்லார்* ஆயர் புத்திரனல்லன் அருந்தெய்வம்**
பாய சீருடைப் பண்புடைப்
பாலகன்* மாயனென்று மகிழ்ந்தனர் மாதரே.
தவழ்ந்து மண்ணை விழுங்கிய
சிறுபிள்ளையின் வாயினுள்ளே அகில லோகங்களையும்
கண்ட திருவாய்ப்பாடியின் லக்ஷணமான மாதர்கள்
- இக்குழந்தை சாதாரண இடைப்பிள்ளையல்லன்; இவன்
அனைத்து சக்திகள் பொருந்திய பெறுதற்கரிய தெய்வம், பரம்பின புகழையுடையனும், குணங்களையுடையனுமான இந்த சிறுபிள்ளையானவன்-
'மாயன்' ஆச்சர்யசக்தியுக்தன், என்று ஒருவர்க்கொருவர் சொல்லிக்கொண்டு ஆநந்தித்தார்களாம். அத்தகைய கண்ணபிரானின் தாள் பணிவோம்.
The annual
brahmothsavam at Mylai Madhava Perumal Temple was conducted last year and on 03.05.2019 it was day 7 Thiruther.
…… one could imagine smaller cars
struggling in the bylanes here…. Yet the majestic thiruther grandly wound its way in the streets. Here are some photos taken at Thirumayilai during the purappadu.
adiyen
Srinivasadhasan
Mamandur Veeravalli
Srinivasan Sampathukmar
7.6.2020.
No comments:
Post a Comment