the mystic land of Sita Mata - Janakpur beckoning !!

The  Kingdom of the Videhas (also known as Mithila) was an ancient kingdom in Vedic India which rose to prominence under King Janaka.  The ancient kingdom's territory is presently located in Mithila region of Northern and eastern Bihar of India and the eastern Terai of Nepal.  The present day Mithila is a geographical and cultural region located in the Indian state of Bihar. This region is bounded by the Mahananda River in the east, the Ganges in the south, the Gandaki River in the west and by the foothills of the Himalayas in the north. The native language in Mithila is Maithili, and its speakers are referred to as Maithils.

राजाऽभूत् त्रिषु लोकेषु **  विश्रुत स्स्वेन कर्मणा ।

निमिः परमधर्मात्मा  ** सर्वसत्त्ववतां वरः ॥

There was a king by name Nimi,  who was a supreme Dharmātma,  strongest among the strong,  and who became popular in all the three worlds  by his own deeds and efforts.   It is to this Nimi King, Janaka's lineage is traced back. His son was Mithi, who built the city of Mithilā.  He was known to be the first among Janakas.  From Janaka was born Udāvasu;  Nandivardhana; Sukētu: Dēvarāta; Bṛhadratha .. .. .. and as generations passed by came : Svarṇarōma, Hrasvarōma  & Janaka

The name Mithila is commonly used to refer to the Videha Kingdom, as well as to the modern-day territories that fall within the ancient boundaries of Videha. During the epic Sri Ramayanam,  it was in this  Janakpur that Lord Rama and Sitadevi were married to each other.   The region and culture of Videha has got a pride of place.   The  kingdom is also mentioned in the Sanskrit epics, the Mahabharata and the Ramayana.  Janakpurdham is the headquarters of Dhanusa District in Nepal. Once it was connected to India by train as  Nepal Railways used to operate between Janakpur and India.  Janakpur is approximately 390 km and 10-hour drive from Kathmandu.

At Janakpur exists a magnificent Temple, dedicated to the daughter of the soil – Seetha Pirattiyar.   It is an example of Hindu-Koiri Nepali architecture. Fully built in bright white and constructed in an area of 4,860 sq. feet, the temple is 50 meters high.  It is a three-storied structure made entirely of stone and marble. All its 60 rooms are decorated with the flag of Nepal, colored glass, engravings and paintings, with beautiful lattice windows and turrets.

It is a puranic temple, so beautifully constructed and maintained – it looks much part of an older palace befitting Sri Rama and Sita devi.  People here are simple and fully imbued in their affection to the land and to the religious sanctity.  The temple stands majestically.  Here are some photos taken during darshan at this place on 3^rd May 2018.

சாளக்ராம யாத்திரையின் இனிமையை கூட்டியது 'ஜனக்பூர் சீதா தேவீ” திருக்கோவில் தரிசனம்.  நமது இதிஹாச நாயகி - சீதாதேவி வளர்ந்த, திருக்கல்யாணம் நடைபெற்ற நகரிலே, இன்று ஒரு அதி அற்புதமான திருக்கோவில் கண்ணைக்கவர்கிறது.  இவ்வூர் நேபாள தலைநகர் காத்மாண்டுவில் இருந்து தூரம் - இந்திய எல்லை பீராட்குஞ் எனும் இடத்திற்கு சற்று அருகில் உள்ளது. 

மிதிலை நகரின் இளவரசி சீதா மாதா ~ ஒரு காவிய நாயகி.  பொன்னின் சோதி. பூவின் நறுமணம்,  தேனின் தீஞ்சுவை,  செஞ்சொல்.    கவியின்பம்   ஆகியவை   ஒருசேர   வடிவம் எடுத்தாற்போலச்    சீதை    விளங்கியதாக கவி சக்கரவர்த்தி கம்பன் வாக்கு.   பிறரால்    அணியப்பட்டு    அழகு    செய்வதால் அணிகலன்களுக்கு  ‘அணி’  என்று பெயர். அத்தகைய அணிகள் பிற பெண்களின்  உடம்பில் அணியப் பெற்று அவர்களுக்கு அழகு தரும்; அவர்களால்  தாம்  அழகைப்  பெறுவதில்லை.  ஆனால்.  சீதையின் உடம்பில்  இவை  அணியப்  பெற்றமையால் தாம் அழகைப் பெற்றன என்பது கம்ப நாட்டாழ்வானின்  கருத்து. அணிகளுக்கும் அழகு கொடுக்கக் கூடியது. சீதையின்  பேரழகு. ‘ஆபரணங்களுக்கு அழகு கொடுக்கும் பெருமாள்’ என்று நம்பெருமாளை  சிறப்பித்துக்  கூறுவதுண்டு.

குலசேகரர் பெருமாள் திருமொழியில் - :  "தாமரை மேலயனவனைப் படைத்தவனே தசரதன்றன்  மாமதலாய் மைதிலிதன் மணவாளா!" என ஸ்ரீராமச்சந்திர மூர்த்தியை விளிக்கிறார்.  எம்பெருமான் ஸ்ரீமன் நாராயணன், (திருநாபிக்) கமலத்திலே பிரமனை உண்டாக்கியவன், தசரத மன்னனுடைய மூத்த குமாரன், சிறந்த வீரன், வில்லாளி, நற் குணங்கள் மட்டுமே உடையவன். மைதிலி தன் மணவாளன் ~ சீதை பிராட்டியின் வல்லபன்.  

சனக மன்னனின்  நாடு விதேக  நாடு. அதன்  தலைநகரான மிதிலை  இராம  இலக்குவரும் விசுவாமித்திரனும் சென்றடைந்தனர்.  கம்ப நாட்டார் அந்த அற்புத நிகழ்ச்சியை: 

சொற்கலை முனிவன் உண்ட *    சுடர் மணிக் கடலும். துன்னி

அல் கலந்து இலங்கு பல் மீன் *    அரும்பிய வானும் போல.

வில் கலை நுதலினாரும்.*    மைந்தரும். வெறுத்து நீத்த

பொன்கலன் கிடந்த மாட *    நெடுந் தெரு அதனில் போனார்.

-  தமிழிலே  இலக்கணநூலைச் செய்த அகத்திய முனிவனால்,  பருகப்பட்ட   (நீர்  வற்றிய)   ஒளி  பொருந்திய இரத்தினங்கள் கிடக்கும் கடலும்;   இரவுக்  காலத்தில்   நட்சத்திரங்கள்  பல தோன்றி  வானும்  போல   ஒளியுள்ள பிறை போன்ற  நெற்றியுடைய  மகளிர் கழற்றியெறிந்த பொன்கலன்கள் தெருவெங்கும் விழுந்து கிடக்கின்ற மாட  நெடுந்தெருவதனில்  - அம்மூவரும் சென்றார்கள் என்கிறார்.   அந்நகரத்தில் கடைவீதிகளில்  அளவில்லாத இரத்தினங்களையும்,   பொன்னையும்  முத்துக்களையும்;   கவரிமானின்   வாலையும்;  காடுகளில்   கிடைக்கின்ற    அகில்    கட்டைகளையும்; யானைத் தந்தங்களையும்   இன்ன பிற செல்வங்களும் குவித்து வைக்கப்பட்டு இருப்பதைக்கண்டு அந்நகரத்தின் செல்வா செழிப்பை விவரிக்கிறார்.

அங்கே பல்லாயிரக்கணக்கான மன்னவர்களால் முடியாத சிவ தனுஷை முறித்து, இராமன் சீதையை வெல்கிறான். ஜனக மன்னன்  முரசு அறிவித்து நகருக்கு திருமணச் செய்தி அறிவிக்கிறான். நகர மக்கள் சீதா கல்யாணம் காண, தங்களை மணமக்களாய் எண்ணி, அலங்கரித்துக் கொண்டு வருகிறார்கள்.  இவ்வளவு சிறப்பு வாய்ந்த சீதா கல்யாணம் நடந்தேறியது 'மிதிலாபுரியில் ஜனக்பூர்' எனும் நகரம்.  நேபாள நகரத்தில் அமைந்துள்ள இவ்விடத்தில் 'மாதா ஸ்ரீ சீதாதேவியின்' ஆலயத்தில் வழிபடும் வாய்ப்பு கிடைத்தது.

PS :  1)  Though so stated, this is not the place where Sitadevi was born.   The place of birth is perhaps Sitamarhi.  The district of Sitamarhi was carved out of Muzaffarpur district in Dec  1972. It is situated in the northern part of Bihar.  It is here that Sitadevi  sprang to life out of an earthern pot, when Raja Janakar  was ploughing the field.  In course of time, the land lapsed into a jungle until about 500 years ago, when Birbal Das came to know the site by divine inspiration where Sita was born. He came down from Ayodhya and cleared the jungle. He found the images set up by Raja Janak, built temple over there and commenced the worship of Janaki or Sita.

2)  the place where Sri Rama handled the dhanush of Siva is situate near Janakpur – we could not go to that place

3)  Raxaul is a sub-divisional town in the East Champaran district on the India-Nepal border opposite Birgunj (Nepal). Raxaul is a major railway terminus. The Indian border town of Raxaul is a busy place as 56% of the total products of Birgunj are exported to India through this place.

4)  this is part 1 ~ will post some more photos and perhaps a couple of more articles. 

~ adiyen Srinivasadhasan

25^th Nov. 2018.

Wear Thiruman everyday ~ support Jaderi village !!

The city of Kanchi is known for its temples besides being famous for silk.  It was once the capital of Pallava kingdom which placed premium importance on architecture, with Mahabalipuram emerging as the greatest of exhibition of ‘rock architecture’.  Approx 9 kilometers away from the famous Kachi, after the river Palar lies the village of Mamandur,  for easy identification called as “Dusi Mamandur”.    In this serene village, is the small but beautiful temple of Lord Lakshmi Narayanar.    ~ and it is my native village !

Sri Ramanujar at Melukote Thirunarayanapuram

ஸ்ரீமன் நாராயணனை அனுதினமும் வணங்கி அவனடி திருவடி தாமரைகளிலே சரணாகதி அடைபவர்கள் ஸ்ரீவைணவர்கள்.  ஸ்ரீவைஷ்ணவச் சம்பிரதாயத்தில்  முக்கியமானது ‘பஞ்ச சம்ஸ்காரம்’ (5 சம்ஸ்காரங்கள்).  அதிலே தலையாயது "திருமண் காப்பு (புண்ட்ரம்) அணிதல்"  .   ஊர்த்துவ புண்ட்ரம் என்று உடலில் 12 இடங்களில் இட்டுக்கொள்ளப்படும்,  ஒவ்வொரு திருமண் காப்பிற்கும் ஒரு நாரயண நாமம். ஆக, பன்னிரண்டு பெயர்கள்.  திருமண் நமக்கு வெளிச்சின்னம் மட்டும் அல்ல ! ~ அதுவே நமக்கு காப்பு .. அதுவே நமக்கு நம் எம்பெருமானை மனதிலே வைத்து பெருமைப்படவைக்கும் அம்சம்.

முதலிலே நம்மை ஒழுங்குபடுத்திக்கொள்ள நாம் செய்ய வேண்டியவை  ~ தினமும் திருமண்  அணிவது; எம்பெருமானுக்கு கைங்கர்யம் செய்வது;  திருமண் அணியும் மற்ற பாகவதர்களை நமது தாஸ்ய திருநாமம் கூறி வணங்கி, ஸ்ரீவைணவர்களுக்கு மரியாதைகளை செலுத்தி, அவர்தம் மனம் குளிர கைங்கர்யம் செய்வது. ஸ்ரீவைஷ்ணவன் என்பான் கருணை உள்ளம் கொண்டவன், எவருக்கும் தீங்கு நினையாதவன், எம்பெருமான் திருவடிகளிலே அடிமை பூண்டு, “ ஒழிவில் காலமெல்லாம் உடனாய் மன்னி, வழுவிலா  அடிமை செய்ய வேண்டும் நாம்,” – என நம் காரிமாறன் சொன்னது போல கைங்கர்யத்திலும் பகவத் அனுபவத்திலும் திளைப்பவன்.

திருமண் மிக மிக சிறப்பானது.  திருவரங்கத்தில் இருந்து யாத்திரை சென்று, திருநாராயணபுரத்திலே செல்வநாராயணனுக்கு கைங்கர்யம் செய்யும்போது நம் உடையவராம் இராமானுஜருக்கு அங்கே செம்பொன்மலையாம் யாதவகிரி பிராந்தியத்திலே திருமண் கிடைக்கப்பெற்றது.  இன்றளவும், இங்கே சிறப்பான திருமண் தொடர்ந்து கிடைத்து வருகிறது. 

Dusi Mamandur is on way to Cheyyar from Thirukachi.  Cheyyar is a town in the Tiruvannamalai District ~ also known as Thiruvathipuram.    The town is situated at 30 km from Kanchipuram, 90 km from Thiruvannamalai.  Cheyyaru river is a seasonal river, a   tributary of Palar River, a river that  originates in Jawadhu Hills and flows through Thiruvannamalai district before emptying into the Bay of Bengal.  In Cheyyar, is a small village known as ‘Jaderi’ famous for the Thiruman that we wear every day. 

The philosophy of Sri Vaishnava sampradaya is Vishishtadvaita .. we the followers of Sriman Narayana are easily identified by the ‘Thiruman’ that is worn on the forehead – it is not only a symbol, it is a protection for us.  It is Urdhva Pundram that goes up – it represents the Lotus feet of Sriman Narayana with Sri Lakshmi thayar in the middle in the form of Srichurnam.  Thirumannkappu is kavacham, the protection.   

The purpose of life is to do kainkaryam to Emperuman in every manner – and that is better done in His Temples,  especially in divaydesams .. .. living in divyadesam itself is a great fortune, as we can have His darshan and it presents innumerable opportunities to do kainkaryam unto Him and those who serve Him – the Bagavathas.

The first and foremost duty of a Srivaishnavite is to bear His symbols and that way – adorning Thiruman is the foremost .. .. .. Thiruman is available at Melukote (Thirunarayanapuram) – our Emperumanar Ramanujar himself found that out there.  Ayodhya thiruman too is considered of good quality ~ nearer home in Cheyyar – there is a small village known as Jaderi, where the villagers are involved in the making of holy Thirumann.

                     Today received this parcel -   an online order for Thiruman through www.pracharam.in and today had the pleasure of receiving it delivered through courier.  It is a small opportunity to support those Srivaishnavas engaged in the manufacture of our sampradhaya Thiruman.  Since  Thirumankatti is not usually sold on its own, a small pack of Srichoornam (Kumkum) too was sent along.   They deliver orders within India.  For more details do visit the web : pracharam.in / contact   on +91-9655219245 or email srirangasri.srgm@gmail.com

~ adiyen Srinivasadhasan.

22^nd Nov. 2018.

Thiruvallikkeni Karthigai Masapravesam purappadu 2018

நம் ஆசார்யன் சுவாமி மணவாள மாமுனிகள் உத்சவம் இனிதே நடந்து முடிந்தது ~ பொய்கையார் பூதத்தார் சற்றுமுறைகளும் கூட இந்த வாரமே ! ~ இன்று கார்த்திகை மாதப் பிறப்பு.  திருவல்லிக்கேணி திவ்ய தேசத்தில் முக்கிய உத்சவங்கள் தவிர பல  நாட்களிலும்  பெருமாள் புறப்பாடு உண்டு. பஞ்சபர்வம் எனும் : மாசப்பிறப்பு, பௌர்ணமி, அமாவாசை, மற்றும் ஏகாதசி (2) நாட்களில் ஸ்ரீ பார்த்தசாரதி பெருமாள் புறப்பாடு கண்டு அருள்கிறார். இன்று ஸ்ரீ பார்த்தசாரதி எம்பெருமான் சிறிய மாட வீதி புறப்பட்டு கண்டு அருளினார்.

After the beautiful 10 day uthsavam of our Acaryar Swami Manavala Mamunigal occurred Poigai Azhwar sarrumurai, on which day was Mamunigal vidayarri sarrumurai – as also Pillai Logachar sarrumurai.  On Friday, it was kadanmallai Boothathazhwar sarrumurai.  Today, the month of Karthigai is born and hence mada veethi purappadu for masapravesam.

 'அந்தாதி ! ~ இயற்பா' - என்பன பற்றி அடியேனின் சில எண்ண ஓட்டங்கள் சமீபத்தில் எழுதி இருந்தேன்.  எம்பெருமானான ஸ்ரீமன் நாராயணனுக்கு பூ மாலைகளும், பொன் மாலைகளும் கூட - அருந்தமிழ் சொல்மாலையும் அழகு சேர்க்கின்றன - எனவேதான் ஒவ்வொரு புறப்பாட்டின் போதும் - பெருமாள் முன்பே திவ்யப்ரபந்தம் சேவிக்கப்பெறுகிறது. இன்றைய கோஷ்டியில்   தமிழ் தலைவனாம் பேயாழ்வாரின் மூன்றாம் திருவந்தாதி சேவிக்கப்பெற்றது.

உய்த்துணர்வென்னும் ஒளிகொள் விளக்கேற்றி,

வைத்தவனை நாடி வலைப்படுத்தேன், - மெத்தெனவே

நின்றானிருந்தான் கிடந்தானென்னெஞ்சத்து,

பொன்றாமை மாயன் புகுந்து !

மனத்தினாலும் அறிவினாலும் உய்ந்து உணர்ந்த விவேக உணர்ச்சி எனும் மாசற்ற தீபத்தை ஏற்றி, ஸ்ரீமன் நாராயனான எம்பெருமானை தனது இதயத்திலே வலைப்படுத்தி தனதாக்கிக்கொண்டால், அவ்வெம்பெருமான் குறை ஒன்றுமில்லாமல்  ஹ்ருதயத்திலே குடி புகுந்து, அமைதியாக, முதலில் நின்று, சற்று பிறகு,   வீற்றிருந்து அதன் பிறகு அங்கேயே  பள்ளிகொண்டருளினான் ~ என்கிறார் தமிழ் தலைவன் பேயாழ்வார்.

அடியேன் ஸ்ரீனிவாச தாசன் (ஸ்ரீனிவாசன் சம்பத்குமார்)

17^th Nov. 2018

Thirukkadanmallai ~ Sri Boothath Azhwar avathara sthalam : 2018

Of the many kingdoms of Tamil Nadu, Pallavas ruled Thondaimandalam having Kanchipuram as their capital city.  The appreciatory stones describe that King Simha Vishnu  destroyed the last shred of adversity from the group of the learned. His son Mahendravarman succeeded him.   The paintings in the caves of  Trichnopoly,  Sittannavasal, musical inscription at Kudumiyamalai are attributed to him.  It was also era when Pallavas and Chalukyas warred. Pallavas fought a series of wars in the northern Vengi region, before Mahendravarma decimated his chief enemies at Pullalur.  Tamil literature flourished under his rule, and he was succeeded by his famous son -  Narasimhavarma I in 630 CE.  Narasimha varma also known as Mamallan (great wrestler) defeated Pulakeshin II and ransacked the Chalukyan capital city Vatapi (also known as Badami).  It was during his reign, in 640 AD, that the Chinese traveller Hiuen Tsang visited Kanchipuram ~  and he is ever remembered for those great works of art at Mahabalipuram.

Sri Sthalasayana Perumal Thirukovil is at Thirukkadanmallai ~ in case the name does not ring a bell – it is more famously known as Mahabalipuram (simply Mamallapuram), an architectural marvel.  As the visitors alight for those magnificent sculptures – stands the ancient temple, a divyadesam.     It is at this divyadesam our Boothathazhwar was born.  Thiruvavathara uthsavam of Bootath Alwar gets celebrated in the month of Aippasi (Oct-Nov).  The temple is one of the 32 Group of Monuments at Mahabalipuram that are declared as UN world heritage sites, but unlike others that are maintained by the Archaeological Survey of India, the temple is maintained and administered by the Hindu Religious and Endowment Board of the Government of Tamil Nadu.

பகவானின் குணங்களில் ஆழ்ந்து ஈடுபடுபவர்கள் தாம்  ஆழ்வார்கள் என்று போற்றப்படுபவர்கள். ஸ்ரீமன் நாராயணன் மட்டுமே ஒப்புயர்வற்ற சிறந்த தெய்வம் என்று எம்பெருமானிடத்திலே அடிமை செய்து இருந்தவர்கள், மயர்வற மதிநலம் அருளப்பெற்ற ஆழ்வார்கள்.  இவர்களில் பொய்கை, பூதம், பேய் எனும் மூவர் முதல் ஆழ்வார்கள் என போற்றப்படுவர்கள்.  இவர்கள் சம காலத்தவர் ~ மூவரும் மதிட்கோவல்  இடைகழி என திருக்கோவலூரிலே ஒரு மழை காலத்திலே இருந்து, எம்பெருமானது பரமபோக்கியத்தாலே அவனை போற்றி மூன்று திருவந்தாதிகளை நமக்கு அளித்தனர்.

முதலாழ்வார் மூவருள் இரண்டாம் இடம் வகிப்பவர் நம் பூதத்தாழ்வார். இவர் தொண்டை நாட்டில் கடல்மல்லை ஸ்தலத்தில்,  குருக்கத்திப் பந்தலில், ஒரு குருக்கத்தி மலரில் ஐப்பசித் திங்களில் அவிட்ட நட்சத்திரத்லே, எம்பெருமானின்  கதையின் திருவம்சமாய்  அவதரித்தவர்.  வடமொழியில் பூ என்பது ஓர் அடிச் சொல். அதன் அடியாகப் பிறந்ததே  பூதம் என்னும் சொல். இதற்குச் சத்து (அறிவு) என்று பொருள். எம்பெருமானின் திருக்குணங்களை அனுபவித்தே சத்தைப் பெற்றார் ஆதலால் பூதத்தாழ்வார் எனப்பட்டார் எனவும்   பூதம் என்பது இவ்வுலகிலே நிலைத்து இருக்கக் கூடிய பொருள்களைக் குறிப்பது.  அதாவது  பகவத் பக்தி, பகவத் ஞானம், பரம பக்தி என எம்பெருமானை  தவிர வேறு ஒன்றும் இல்லை எனும் வைராக்கியம். அவ்வாறு எம்பெருமானிடத்திலே, அவனது கல்யாண குணங்களில் அடிமைசெய்யப் பெற்றவராதலால் பூதத்தாழ்வார் எனப்பட்டார் என நம் ஸம்ப்ரதாய பெரியவர்கள் வாக்கு.  இவரின் மறு பெயர்கள் பூதஹ்வயர் மற்றும் மல்லாபுரவராதீசர் ஆகியவை.

Tomorrow (16^th Nov 2018) is ‘Aippasiyil  Avittam’ marking the birth of  – Sri  Boothath Azhwar.   In the evening there would be grand purappadu of Azhwar with Sri Parthasarathi Perumal at Thiruvallikkeni.  Last year dawned so well,  as adiyen could have darshan of Alwar at avathara sthalam @ Thirukkadanmallai [the present day Mahabalipuram too]  : here is something on  bhuthathAzhwAr.   For us life is riddled with difficulties – one seeks solace in God – Sri Boothath Alwar tells us the simple way of life and reaching heavenly abode, by chanting the various names of Sriman Narayana.

ஞானத்தால் நன்குணர்ந்து நாரணன்றன் நாமங்கள்,

தானத்தால் மற்றவன் பேர் சாற்றினால், - வானத்து

அணியமரர்  ஆக்குவிக்கும் அஃதன்றே, நங்கள்

பணியமரர் கோமான் பரிசு.

எம்பெருமானுக்குப் பல்லாயிரத் திருநாமங்களுண்டு; அவற்றில், திருமேனி முதலியவற்றுக்கு வாசகமான திருநாமங்கள் என்று ஒரு வகுப்பும், விபூதி விஸ்தாரங்களுக்கு வாசகமான திருநாமங்கள் என்று மற்றொரு வகுப்பும் கொள்ளத் தக்கன.  ஸ்ரீவத்ஸவக்ஷா; புண்டரீகாக்ஷ:, பீதாம்பர:, சார்ங்கீ, சக்ரபாணி:-  இத்யாதி திருநாமங்கள் முந்தின வகுப்பைச் சேர்ந்தவை; லோகாத்யக்ஷ:, ஸுராத்யக்ஷ:, ஜகத்பதி : -  இத்யாதி திருநாமங்கள் பிந்தின வகுப்பைச் சேர்ந்தவை.  ஆக இவ்விரு வகுப்புகளையுந் திருவுள்ளம்பற்றி, முதலடியில் “நாரணன்றன் நாமங்கள்” என்றும், இரண்டாமடியில் “மற்றவன் பேர்” என்றும் அருளிச் செய்யப்பட்டுள்ளது.

ஸ்ரீமந் நாராயணனுடைய  திருநாமங்களையும் மற்றும் அப்பெருமானுடைய (விபூதி விஸ்தாரங்களுக்கு வாசகமான) திருநாமங்களையும் ஞானத்தால்  உள்ளபடியறிந்து, அவன் மேல் (ப்ரேமத்தின் முடிவெல்லையான) ஸ்தானத்திலே நின்று அனுசந்திப்போமேயானால்,  நமக்கு பந்துக்களையும் எப்போதும் கைங்கர்யபரர்களாயுமுள்ள நித்யஸூரிகளுக்குத் தலைவனான எம்பெருமானுடைய தன்மையாவது,  பரமபதத்திற்கு அலங்காரமான நித்யஸூரிகளாக (நம்மை)ச் செய்துவைக்குமதுவேயாம்.

[ மகா வித்வான்  ஸ்ரீ காஞ்சி பிரதிவாதி பயங்கரம் அண்ணங்கராசாரியார் சுவாமி உரை – நன்றி:  திராவிட வேதா.org]

Alwar offers a simple solution ~ understand and know through revelations and chant the various names of Sriman Narayana,  chanting His names and worshipping  His many avatars and archavatars will secure us a place by His side in the comity of Gods in heaven.

Azhvaargal literally means those who are immersed in the feet of Sriman Narayana in their devotion and affection unto Him only.  Among the 12 Azhwaars of Srivaishanva Tradition, Poigai Azhwar, Boothath Azhwar and Peyazhwar – were the ones to have descended on this Earth earlier.  They were contemporaries and are praised as “Muthal Azhwars (the first among the Azhwars).  They were born in the month of “Aippasi: in the thirunakshathirams of ‘Thiruvonam, Avittam, Sathayam’ respectively. This divine trio met on a rainy day at Thirukkovalur – when they sang 100 verses each which now form part of Moonravathu Ayiram (Iyarpa) in Naalayira Divyaprabandham.  Boothathu Alwar was the incarnation of the divine Mace (Kaumodaki) – he was born at Thirukadanmallai [the present day Mahabalipuram] on a ‘kurukkathi’ flower.

                                 Here are some photos of Azhwar at Thirukkadanmallai and the avathara sthalam that lies just opposite to the Temple – these photos were  taken during last year’s sarrumurai on 29^th  Oct 2017.  On Aippaisi Thirumoolam at Thiruvallikkeni, there will the ‘kaithalasevai’ of Sri Parthasarathi Perumal ~ similarly on Azhwar sarrumurai vaibhavam, there is kaithala sevai of Sri Sthalasayana Perumal.

                   Record my sincere thanks to the Thirukovil battars – Sri  Gopalakrishna Bhattachariar,  our beloved Kadanmallai Sridhar battar (Sridharan Soundararajan swami) and other kainkaryabarargal.

~ adiyen Srinivasadhasan

15^th Nov 2018.